ALTERNATIBEN HERRIA

Media

Euskarriak:

• Kartela.
• Eskuorria.
• Manifestua.
• Logoa.
• Bideoak.
• Mugikaria app (egitaraua bertan)

Oharrak:

• Aurkezpena.
• Manifestua.
• Aurkezpen Eguneko testua.
• Dosierra.

...irakurrri

Motorrak martxan larunbaterako

Eskualdeak martxan dira, Durangaldea kasu.

Alternatiben Herria posible egitetik gero eta gertuago gaude. Bi egun besterik ez zaizkigu falta, hilabete hauetan guztietan bildutako indarrak eta egindako lanak kalera, plazara ateratzeko. 

Urriaren 24an Bilboko kaleak Alternatiben Herriaren eskaparate bihurtuko ditugu. Euskal Herriko 150 eragiletik gora batu gara ekimen honen bueltan, Euskal Herrian inoiz antolatu den ekimenik anitz eta parte hartzaileenaren aurrean gaude. Sekulako lana egin da hilabeteetan eta emaitza ikusteko unea iritsi da.

Guztion gozamenerako, egitarau konpletoa dugu larunbaterako. Aldarrikapen, gogoeta eta ospakizun eguna izango da. Egunerokoan bizia ematen diguten hamaika proposamen handi eta txikiren erakusleiho bihurtuko zaigu Bilbo; elkarren arteko topagunea.

“Bizitza burujabea eskubide osoz” aldarrikatuko dugu. Euskal Herriko eremu sozial, ekonomiko eta kulturalean badira hamaika pertsona eta eragile egunez egun alternatibak eraikitzeko lanetan. Eragileok elkartu, alternatibak batu eta plazara aterako ditugu egitasmo honi esker.

Sona handiko gonbidatuak izango ditugu gurekin: nazioartetik, Cat Boyd, David Fernandez, Frederick Viale edo Florent Marcellesiren pareko izen handiak. Eta horiekin batera bertoko erreferentzia esanguratsuak, esaterako, Mario Zubiaga, Txutxi Ariznabarreta, Iratxe Ibarra, Oihane Enbeita, Gotzon Barandiaran, Paul Bilbao, Txiki Muñoz, Saioa Iraola, Yolanda Jubeto, Ana Perez, eta LABeko Ainhoa Etxaide, Bea Martxueta eta Garbiñe Aranburu, beste askoren artean.

Auzolanean aterako dugu aurrera egitasmoa, ehunka lagunen atxikimendua eta ekarpena jaso du dagoeneko Alternatiben Herriak. Baina gehiago behar da, ekimena diruz eta lanez laguntzen jarraitzeko aukera dugu oraindik. Azken txanpan gaude, egin dezagun azken ahalegina. Oraindik ekarpen ekonomikorik egin ez duenak, zabalik du “crowdfundinga”. Eman diezaiogun azken bultzada, bakoitzak ahal duen neurrian eta moduan, ekarpen guztiak ongi etorriak izango dira!

Larunbatean milaka lagun espero ditugu, eta ehunka bolondres arituko gara lanean. Animatu nahi izanez gero, oraindik badago aukera eta beharra. Eman izena. Baditugu Alternatibak, goazen Bilbora!

 

ALTERNATIBEN HERRIA URRIAREN 24ean BILBON
- Manifestua
- Sinatu eta zabaldu
- Crowdfunding
- Zer da Alternatiben Herria?
- Alternatiben Herrixka, bilduma
- Resumen PROGRAMA Laburpena
- Urriaren 24ko PROGRAMA 24 de Octubre

 

 

...irakurrri

Olatz Dañobeitia Alternatiben Herriari buruz, Hamaika TBn

Atzoko “Gurean gaur” saioan izan zen. Egitasmoaren bozeramaile-taldekoa den Olatz Dañobeitia Nagore Uriarteren galderak erantzuten aritu zen.

...irakurrri

Guibelalderen dimisioa eskatu dugu gaur ADEGI aurrean

Ernai Gazte Antolakundearekin batera ADEGI aurrean elkarretaratu gara Pello Gibelaldek pasadan ostiralean egindako adierazpenak salatzeko. Nahiz eta barkamena eskatu, ez zaigu nahiko iruditzen, besteak beste barkamena formetan izandako akatsagatik bakarrik eskatu duelako. Gazteen errealitatea langabezia edota prekarietatea da. Errealitatea hau izanda, lotsagarri iruditzen zaigu gazteei bizi duten egoera larriaren arduradun egitea, Guibelaldek egin moduan.

Horregatik LABetik Guibelalderen dimisioa eskatzen dugu eta honekin batera instituzioei ADEGIren jarrera salatu dezala eskatzen dugu. Pasadan asteleheneko agerraldian genion bezala, Guibelalde jaunaren hitzak atzean babes legala eta instituzionala duelako ematen dira. Nahiz eta badiren batzuk esan duenaren aurrean kexu azaldu direnik, Toña eta Denis Itxaso, badira hainbat ahots esanguratsu ixilik geratu direnak eta hori ez da onargarria. Behar izan duten guztietan Adegiren atzetik joan dira babesa emanez, Arantxa Tapia, Markel Olano edota Urkullu Lehendari bera ere, eta oraingoan ere, ixilik geratuz, berbera egiten ari dira. Bide honetan, LABek instituzioei Batzar Nagusietan Gibelalderen hitzak gaitzetsiak izan daitezela eskatuko du.

Gazteek Euskal Herrian etorkizuna izatea merezi dute eta hori posible da beste norabide bat hartzen bada. LABek ez du amore emango saiakera horretan.

...irakurrri

TTIParen aurkako mobilizazioak urriaren 10ean Hego Euskal Herriko hiriburuetan

TTIP, CETA eta TISAren kontra gauden Euskal Herriko jendarte zibileko erakundeak, alderdiak eta sindikatuok multinazionalen onurarako egindako merkataritza itun hauek salatzeko mobilizatuko gara datorren urrian 10ean Hego Euskal Herriko lau hiriburuetan. Era berean itun hauen kontrako mozioak aurkeztuko ditugu udal eta aldundietan. 

Euskal Herriko jendarte zibileko erakundeak, alderdiak eta sindikatuak TTIP, CETA eta TISAren kontra gaude. Merkataritza itun hauek gure ondasun eta baliabideetara heltzeko gizon eta emakumeen arteko desberdintasunak handiagotzen dituzte, zerbitzu publikoen demokratizazioa kaltetzen dute, jendarte arauentzat eta ingurumenarentzat izugarrizko mehatxua dira, arriskuan jartzen dute gure kalitatezko nekazaritza, baserritar txikien iraupena, elikadura arauak, arau farmazeutikoak, ezinbesteko trantsizio energetikoa eta, guzi honekin batera gure eskubideak eta jendartea hobetzeko gaitasuna ere. Itun hauen onuradun bakarrak multinazional handiak dira. 

Europar herri-ekimaren arrakasta ospatzeko arrazoi handi bat dugu gaurkoan. Jadanik 2.950.862 sinadura bildu dira itun hauen kontra, beraz gure aldarrikapenak indartuz doaz egunez egun. Bultzada honekin Urriaren 10ean Iruñean, Gasteizen, Donostian eta Bilbon mobilizazio ezberdinak egingo ditugu eta hemendik bertan parte hartzeko deia luzatu nahi dizuegu.

Aurpegi biko mosaikoak eraikiko ditugu urriaren 10ean. Aurpegi batean TTIP, CETA eta TISA errefusatzen ditugula erakutsiko dugu eta beste aldean,  Euskal Herriko herritarrak jendarte justuago baten alde, demokratiko baten alde, eta solidario baten alde daramatzagun borroka guztien islada izango da. Modu hoentan pertsonak zentro diren jendartea nahi dugula, eta ez kapitala zentro den jerdartea, irudikatuz.

MOBILIZAZIOAK

Mobilizazioak 12:30etan izango dira. Bilbon Arriaga aurrean, Donostian Artzai onean, Gasteizen Foru Plazan eta Iruñean Sarasate Pasealekuan.

Azken hamarkadetan, sektore publikoen agintetik interes pribatuen eskuetara transferentzi handia egiten ari dela ikusten dugu, liberalizazio ekonomikoari eta finantzieroari bultzada emanez. Honegatik guztiagatik, desberdintasunak, pobrezia eta ingurumenaren hondamena areagotuz doaz. TTIParen ,CETAren eta TISAren helburuak aipatutakoak areagotu, eta era berean atzera bueltarik gabekoak bilakatuko dituzte.

Itun edo hitzamen hauek galaraztean datza gure borroka, eta borroka honek austeritatearen kontra, klimaren alde eta justizia sozialaren aldeko jendarte mugimenduekin bat egiten du. Milaka eta milaka herritarrek parte hartuko dute Urriaren 1etik 15era Europa osoan, denak elkartuz Bruselasen, austeritateari ez, pobreziari ez eta TTIP ri ez, esateko.

Egunetik egunera langabezia pairatzen duten herritar kopurua gorantz doa, etxe-bizitzaren eskubideen galera, osasun zerbitzuen kalitatearen jeitsiera, berdintasunean oinarritutako hezkuntza zerbitzuen murrizketak edota duinak ez diren pentsiodunen kopurua handiagotzen doa, Europar Batasuna deritzon honetan. Finantza krisia deiturikoa kapitalismo globalizatuaren aitzaki perfektua bilakatu da, herritarrean eskubideak murriztu eta herrien subirautza demokratikoa deseuzteko.

Herritarrei juztizian oinarritutako gure borraka honetara, gehitzeko dei egiten diegu.

MOZIOAK UDALETXETAN

Ildoari jarraituz, udaletan eta aldundietan MOZIO kanpaina bati emango diogu hasiera. Gure ordezkari politikoei udalerriek eta Lurralde historikoek TTIP, CETA eta TISA ezartzearen kontrako Deklarazioa onar dezaten eskatzen diegu. Mozioa udal eta diputazioetara kanpainan parte hartzen duten alderdien eskutik iritsiko da (Irabazik -Equo-, Podemos Ahal Dugu k eta Ehbilduk).

TTIP, CETAeta TISAri ez! Multinazionalek boterea hartzeari ez! Herritarrentzako onuragarria den merkataritzari bai, baina multinazionalen onuragarria denari ez!

...irakurrri

ALTERNATIBEN HERRIA URRIAREN 24ean BILBON

ALTERNATIBEN HERRIA URRIAREN 24ean BILBON

- Manifestua
- Sinatu eta zabaldu
- Crowdfunding
- Zer da Alternatiben Herria?
- Alternatiben Herrixka, bilduma

...irakurrri

Independentzia, aldaketa sozialerako giltza

 BURUJABETZA ERABAKITZEKO,BURUJABETZA ERALDATZEKO
(Nazio Biltzarraren Adierazpena)
 SOBERANÍA PARA DECIDIR, SOBERANÍA PARA TRANSFORMAR
(Declaración de la Asamblea Nacional)

...irakurrri

LAB eta ERNAIk elkarlanaren bidean urrats berriak emango dituzte

Erronkaz beterik datorkigu kurtso berria eta hauei aurre egiteko lehentasunak eta plangintzak finkatu eta konpartitzeko lanetan dabil sindikatua. Helburu honekin batu da gaur, hilak 23, LAB sindikatua ERNAIekin. 

Pasa den kurtsoa urte garrantzitsua izan zen LAB eta ERNAIen arteko elkarlanari dagokionean. Ezin balorazio positiboagoa egin. Emaitza garrantzitsuak utzi zizkigun. Hor dugu adibidez elkarrekin atera genuen Gaztegida, bertan lan mundura sartzen diren gazteen eskubideen ezagutzari begirako informazio jasotzen zen. Aurten norabide horretan urrats berriak emango ditugu, hala nola ezagutzatik aldarrikapenerako jauzia eginez.

Esan bezala aliantzan sakontzera goaz. Elkarlanari eutsiko diogu aurtengo kurtsoan adostuko ditugun helburu berriei begira aurrera egiten jarraitzeko. 

 

...irakurrri

Prekarietatea oso gertutik bizi duten bi langileri utziko die LABek bere tokia Confebask-en bileran

Uztailaren 3a langabezia eta prekarietatea salatzeko eguna izango da. Argi utzi dugu eta argi ikusiko da : LAB sindikatuak bere lekua utziko die prekarietatea lehen pertsonan sufritzen duten bi langileri (emakume bat eta gazte bat). Beraiena izango da lekukotzarik onena. Inork baino hobeto, azalduko dute bilera honetan langileok bizi dugun egoera, aldarriakapenak eta proposamenak.

Confebaskek, Madrilgo akordioa hona ekartzeko asmoz, sindikatuok bilera batera deitu gaitu uztailaren 3rako. LABetik iragarri dugu guretzat mobilizazio eguna izango dela 3koa, langabezia eta prekarietatea salatzeko eguna.

Confebaskek ez du benetako borondate negoziatzailerik, mugimendu honen atzean ez dago borondaterik negoziazio kolektiboaren blokeoa gainditzeko. Madrilgo akordioa hona ekartzea ez da egoera desblokeatzeko modua, patronalak ongi daki akordio horrek hemen ez duela gehiengo sindikalaren, ez duela langileen gehiengoaren babesik.

Patronalari alfonbra gorria jartzea suposatzen du, lan erreforma sakondu eta prekarietatea hedatzeko akordioa da.
LAB sindikatuak, negoziazio kolektiboaren garrantzia azpimarratu eta desblokeorako borondate argia duela berretsi nahi du berriro ere. Lan erreformari aurre egin eta prekarizazio prozesuari mugak jarriko dizkioten hitzarmenak nahi ditu LABek eta baditu proposamenak horretarako.

...irakurrri

"Gipuzkoarako garapen ereduan lan harremanen eguneratzea" jardunaldia uztailaren 2an

Uztailaren 2an Antxon Lafont, Adrian Zelaia eta Ainhoa Etxaidek lan harremanen egoera, garapen ereduarekin duen lotura eta alternatibak aztertuko dituzte LABek "Gipuzkoarako garapen ereduan lan harremanen eguneratzea" lelopean antolaturiko jardunaldian. Donostiako Kursaalean izango da goizeko 10:00etatik 13:00etara. 

Datorren ostegunean LAB sindikatuak antolatuta Gipuzkoako garapen eredua eta lan harremanak aztertzeko jardunaldia burutuko da Donostiako Kursaalen. Jardunaldian Adrian Zelaia (EkaiCenter), Antxon Lafont (Baionako Merkataritza Ganberako presidente ohia, CESeko lehendakari ohia eta enpresaria) eta Ainhoa Etxaidek (LABeko Idazkari Nagusia) parte hartuko dute. Zelaiak lan harremanak eta garapen ekonomikoa izango du aztergai, Lafontek lan harremanak eguneratzeko aukerak eta Etxaidek "denontzako" garapenaren mesedetan lan harremanak duten garrantzia azalduko du. "Gipuzkoarako garapen ereduan lan harremanen eguneratzea" jardunaldiari goizeko 10:00etan emango zaio hasiera.

...irakurrri

EHGAMek LAB sindikatua Urrezko Hirukiarekin saritu du

Atzo izan zen Sexu askapenaren egunaren harira Euskal Herriko Gay-Les Askapen Mugimenduak urteroko Urrezko hirukia sariak eta Trapuzko espartina zigor edo salaketa izendapenak banatu zituen. Urrezko Hirukia LAB eta STEILAS sindikatuok jaso genuen, STEILASek "Genero eta aniztasun sexualerako Gida" argitaratzeagatik eta LABek Lantokietako bazterkeria eta jazarpen homofobikoaren aurkako protokoloagatik.

 

 Lantokietan ematen den homofobiaren aurkako gida eta protokoloa 
 Guía y protocolo contra la homofobia en los centros de trabajo

 

...irakurrri

Ekainaren 21ean #BaietzBostakBete

Datorren ekainaren 21ean hitzordu garrantzitsua dugu. LABetik gure militantziari eta euskal langile guztiei dei egin nahi dizuegu Gure Esku Dagoren deiari erantzunez aktiboki parte har dezazuen Euskal Herriko hiriburuetan deituak dauden ekimenetan. Erabakitzeko eskubidearen aldeko bidean aurrera egitea gure esku dago. Nazio bat gara, erabakitzeko eskubidea dugu eta herritarron garaia da. Hiru printzipio horien bueltan bagoaz urratsez urrats bidea egiten. Bi urte dira Gure Esku Dagoabian jarri zela eta iazko ekaineko giza-katea egin zenean garbi erakutsi zuen Gure Esku Dagok posible dela ekimen anitz eta guztiz parte hartzailearen bidez erabakitzeko eskubidearen aldeko motorrak aktibatzea euskal jendartean.

Orain pauso berri bat emateko ordua dugu. Jarrai dezagun aurrera bidean, ehuntze fasea borobilduz, adoste fasea eraikiz eta erabakitze fasea egikarituz.

LAB: “Prest ditugu oihalak erabakitzeko eskubidearen aldeko borondateak josteko”

 
 

...irakurrri

Urriaren 24an ALTERNATIBEN HERRIA Bilbon

Urriaren 24an ALTERNATIBEN HERRIA Bilbon

Iazko udazkenean, aurrera begirako erronkak zehaztu zituen Euskal Herriko Eskubide Sozialen Kartak. Batetik mobilizazioa eta bestetik, alternatiba, eredu berria lantzea. Lan hauetarako, bi ekimen zehaztu zituen, martxoaren 14ko manifestazio nazionala eta urriaren 24ko Alternatiben herria. Atzo, azkena aurkeztu genuen Bilbon, aldarrikapen eta ospakizun eguna izango den Alternatiben herria. Kartaren ardatz nagusiak jarraituz bizia ematen diguten hamaika proposamenen erakuslehio izatea bilatuko da urriaren 24an, “Bizitza burujabea eskubide osoz” jarduteko aldarrikapenarekin.

...irakurrri

EMAN BOSTEKOA! GURE BOST ZUTABEAK PREKARIETATEAREN AURKA

Kalitateko enplegua

• Derrigorrezko kaleratzerik ez
• 35 orduko lanaldia
• Lanaldi partzial inposaturik ez
• Malgutasun neurriei ez
• Lan baldintza duina azpikontratetan
• Aparteko ordurik ez

Lan Osasuna
Lan munduan lan osasun eskubidea bermatu behar da. Bizitzeko lan egiten dugu, ez lanean osasuna galtzeko. Lan osasunerako eskubidea bermatuko duen eredu publikoaren alde gaude. Mutualitateen erreformari aurre egiteko ekimenak sustatzera goaz.

Aukera berdintasuna
Sexuen araberako lan banaketaren ondorioak gainditu behar ditugu. Eta gehiago, diskriminazio guztien aurka egin behar dugu, hautu sexualarengatik eta jatorriagatik ematen direnen kontra ere bai.

Euskara
Langileok hizkuntz eskubi deak ditugu. Jabetu gaitezen. Euskara zure eskubidea da. Lan mundua euskalduntzeko bidean aurrera egiteko ezinbestekoa dugu gure eskubideak praktikan jartzea, lan gileon protagonismotik.

...irakurrri

Ekintza sindikala indartzeko dinamika martxan da

Lantokietako ekintza sindikala berritu eta indartzera goaz LABetik. Egoera aldatu egin da, langileontzat okerrera aldatu ere, eta horren aurrean, ekintza sindikala urrats berriak eman behar ditugu. Nola? Gure eskaintza eta praktika sindikala berrituz. Sindikatuon erronka ez da dagoenaren gainean langile batzuren egoera hobetzea, egoera bere osotasunean aldatzea baizik, langile guztien egoera hobetu ahal izateko. Horretara goaz.

Patronalaren ahalmena eta pribilegioak ziurtatzen dituzten arauak gailendu dira. Lehen akordioa behar zen lan baldintzak aldatzeko, orain enpresariek beren kasa aldatu ditzakete, ez dute akordiorik behar euren asmoak aurrera ateratzeko.

Langileoi negoziazio kolektiborako eskubidea lapurtu digute. Lehenagotik zetorren desarauketari, orain, enpresarien aldebakartasuna gehitzen zaio. Negoziazio kolektiboa ezinbestekoa da, bai, eta negoziazio kolektiboan eta hitzarmenak defendatzen jarraituko dugu aurrerantzean ere, baina ezin dugu gaurko joko arauetara mugatu.

Langileok bizi dugun prekarizazio prozesuaren aurrean erabaki berriak hartu behar ditugu. Inor ez dago salbu. Langile guztiok gaude modu batean edo bestean prekarietatearen jopuntuan. Gauzak aldatzeko giltza non dago? Ekintza sindikala, lantokietako borroka indartzea, helburu berriak jarriz eta bide berriak irekiz.

Egoera berriak erantzun berriak eskatzen ditu, eta LABen erabaki dugu momentua dela sindikalgintzaren inguruko gogoeta sakon bat egiteko. Gure sindikatua etorkizunean nolakoa izango den erabakitzeko eztabaida ireki dugu. Eta bien bitartean, iparrorratz berarekin, luzera begirako gogoetak motzera begirako erabakiekin elkarlotu ditugu: prekarietatearen kontra borrokatzeko gaitasunak markatuko du sindikalgintzaren oraina eta etorkizuna.

Lantokietan abiatzera goazen dinamika iraunkor honekin prekarietatearen kontrako borrokari zentralitate osoa emango diogu. Langile kolektibo guztion erreferentzia bihurtu behar dugu, eta gure eguneroko arazoei erantzunak eta alternatibak eskaini.

LABen eskaintza sindikala lantoki guztietara eramango dugu, gure delegatuen eskutik. Bost zutabe nagusi ditugu: kalitateko enplegua, soldatak, lan osasuna, aukera berdintasuna eta euskara. Eremu horietan benetako neurriak hartuz errealitatea aldatu daiteke. Hor dugu erronka. Enpresaz enpresa, eremuz eremu, beharren araberako ekimen desberdinekin osatzen joango gara bidea.

 

 

...irakurrri

LABek gogorki salatu nahi ditu Igarki, Ibon eta Aialaren atxiloketa eta Ertzaintzak izandako jarrera bortitza

@pellozubiria
LABek gogorki salatu nahi ditu gaur Gasteizko Andra Mari Zuriko Herri Harresian izandako gertaerak. Salatu nahi dugu Igarki Robles, Ibon esteban eta Alaia Zaldibarren atxiloketa, eta atxiloketa unean Ertzaintzak izandako jarrera bortitza, bai gazteen aurka, bai euren aldeko herri harresia osatu nahian jardun zuten herritarren kontra.


Euskal gaztedia independentista zigortzea da Espainiar Estatuak aro politiko berri honetarako duen eskaintza. Mugimendu bakar bat ere ez, atzera egiteko ez bada.
Eta EAJ ere norabide horretan lerrokaturik ikusi dugu. Erabaki zezakeen argazki horretan parte ez hartzea, baina herri honek injustizien aurrean plantoa egitea eskatzen duen bitartean, EAJk Espainiar in-justiziaren esanetara makurtuta jarraitzen du eta gazteak atxilotzen ditu. Euskal jendartearen eskubide zibil eta politikoak babestuko badira, errepresioaren bidearekin amaitu beharra dago, behar den guztietan, bide horri aurre eginez.

LAB sindikatuak, halaber, gogoan ditu gazte independentista hauen moduan auzi judizialetan prozesaturik dauden beste gazte eta euskal herritarrak. Kartzelak betetzeko baino kartzelak ustutzeko tenorea da, eta beraz, prozesu horien guztien etetea eskatzen dugu. Ez dugu kondena politikorik onartzen. Euskal gaztedia kalean behar du Euskal Herriak. Euskal gaztedia da gure oraina eta etorkizuna, eta bake eta konponbide aroaren eraikuntzan geure gazteen ekarpenak ezinbestekoak ditugu.

Herri harresia gero eta sendoagoa izan dadin lanean jarraitu behar dugu. Jarraitu behar dugu eskubide zibil eta politikoen defentsan, baita konponbidea eraikitzen ere. Mobilizatzen jarraitu behar dugu eta bide honetan LABek bere konpromisoa berresten du

...irakurrri

LANGILEOK BORROKAN Euskal Herria aldaketa bidean

Nork esan zuen ezinezkoa zela? Euskal Herria aldaketa bidean da, borrokan garen langile guztioi esker. Lantokietan irekitako hamarnaka gatazketan lan eskubideen eta eskubide sozialen defentsan jarraitzen dugu. Borrokak egin gaitu, borrokan jarraitzen dugu, eta hain zuzen ere aurtengo Maiatzaren Lehenean borrokan diren langileen protagonismoa eta ekarpena aitortu eta aldarrikatuko dugu.

Euskal langileon kontrako erasoaldia ez da baretu. Lantokian zein kalean, eskulotuta eta mutu, eskubiderik gabeko herritar nahi gaituzte. Finantza sistemak eta multinazionalek erabakitzen dituzte gaur politikak, lan merkatua desarautu dute, prekarietatea, langabezia eta pobrezia izurrite bilakatu dituzte. Langile borrokari esker ez balitz, oihaneko legea kapitalarentzat eta basamortu gorria langileontzat, besterik ez genuke izango.

Borroka sindikalaren premia gaur inoiz baino ageriagokoa da. Euskal sindikalgintzak harresia jarri dio euskal langileen kontrako oldarraldiari. Eta, gainera, ez gara horrekin konformatu. Bestelako eredu sozial, politiko eta ekonomikoa aldarrikatzen dugu, eta alternatiba horren eraikuntza gaurdanik martxan da.
Maiatzaren Lehena beti da garrantzitsua sindikatuarentzat. Aurtengoa berezia dugu, LABen sorreraren 40.urteurrena ospatzen ari garelako. Egindako ibilbideak eman digun eskarmentutik eta aurtengo hauteskunde sindikaletan lortutako babesaren bultzadarekin, etorkizunera begira jartzeko unea dugu orain. Eta tamainako erronka dugu esku artean: eredu sindikalaren eztabaida, Euskal Herriak behar duen sindikalgintza eredua finkatu eta gauzatzeko.

Arduraz, konpromisoz eta ilusioz, bidea egiten jarraitzea dagokigu. Langile guztien defentsa da gure eginkizun behinena, eta horretarako lantokietan zein kalean, borrokarako eskaintza eta proposamen eraginkorrak egiten jarraitzeko konpromiso irmoa dugu.

Munduko militantziarik onenarekin, eta milaka euskal langile borrokalariren indarrarekin, lortuko dugu.

Gora langile borrokalariak!
Gora LAB!


 MAIATZAREN LEHENA
LANGILEOK BORROKAN
Euskal Herria aldaketa bidean

ESKUORRIA [EUS] [ES]
 

 

...irakurrri

Osasungintza publikoa sustatu behar dugu pribatuaren aurrean

Mutualitateekin kontingentzia arrunten kontrolerako hitzarmenik ez 

Langileriaren Osasuna okerrera doa egunez egun. Eta hau da salatuko duguna, beste behin, datorren apirilaren 28an, Laneko Segurtasun eta Osasunaren Nazioarteko Egunean. 

 


Langabeziaren hazkundeagatik eta osasun kalteak izkutatzen direlako, osasun galera, lan istripu eta gaixotasun profesionalen datu ofizialek behera egin dute. Aurrera eramaten ari diren erreforma guztiek bizitza beraren kontrolaren galera dakar (elikadura, etxebizitza…) eta bide beretik, ziurgabetasuna, ezegonkortasuna eta gure osasunean eragin zuzena duen presioa areagotzen da langileongan. Aipatzekoa da urduritasun eta antsietatea areagotzean, berdurretan, sufrimenduan, depresioan eta harreman pertsonaletan lanaren prekarietateak duen eragina. Neke kronikorako, jasankizun kroniko-degeneratibo eta kardiobaskularretarako arriskua handitzen da, intoxikazioak eta tumoreak maizago azaltzen dira eta lan ezbeharren-kopuruak gora egiten du.

2008tik depresioarekin, antsietatearekin, alkoholaren gehiegikeriarekin, lo arazoekin zerikusia zuten patologiak %20-40 igo dira. Gero eta jende gehiago gerturatzen da kontsultetara zantzu hauekin, estresak edota lan galerak eta hipoteka ordaintzeko gabeziak dakartzan intseguritateak eraginda. Modu berean, suizidioa heriotz ez naturalen artean lehen zergaitia izatera pasa da.

Honekin batera publikoak diren konpententzia batzuk esku pribatuetara pasatzeko politika pribatizatzaile baten aurrean topatzen gara. Eredu publikoa deusestatu nahi dute interes pribatuek gure Osasuna eta bizitzaren kontura negozioa egin dezaten.

Duela gutxi onartutako mutuen legea, uztailean onartutako aldi baterako ezgaitasunari buruzko Errege Dekretuarekin batera, gure osasunari egiten zaion eraso berri bat da, osasungintza publikoa pribatizatu eta deskapitalizatzen duena mutualitateen onurarako.

90. hamarkadatik hona mutualitateek gero eta konpetentzia gehiago irabaziz joan dira, bai kontingentzia profesionaletan zein arruntetan ere. Eta hori gutxi balitz, beste prestazioetan ere lortu dituzte eskumenak (autonomoen langabezia, arriskuko haurdunaldiak, gaixotasun larriak dituzten ondoregoen zaintza…).

Azken erreformarekin hasitako ibilbidean sakonduko dute: mutualitateek jadanik ez dute lanaren eraginagatik eratorritako gaixotasunetaz ulertuko, publikoak diren konpetentziak irabazi dituzte eta irabazten jarraituko dute.

Hemendik aurrera mutualitateak erabakiko du baja bat arrunta edo profesionala den; mutualitateen altaren aurrean 10 egun besterik ez dugu izango erreklamatzeko; bajak gaixotasunen iraupenari lotutako taula batzuen menpe izango dira; osasungintza publikoko zerbitzuen menpe diren bajen burokrazia areagotuko da; GSINak gure historia klinikora sartzeko aukera izango du. Eta gehiago oraindik: kontingentzia arruntetan lehen egunetik zitatu ahal gaituzte; azterketak egitera behartzeko erabakia inposatzeko aukera izango dute; alta ekonomikoa emateko gaitasuna izango dute (bajan egon kobratu gabe), eta honekin batera osasungintza publikoari froga diagnostikoak eta tratamendu terapeutikoak kobratzeko aukera. Hain da handia da ematen zaien eskumena, altak emateko aukera izango dutela praktikan.

Laburbilduz, emandako konpetentzia berriek mutualitateei langilegoaren kontrolerako botera handiagoa izatea ematen die, egungo ereduak etengabeko erreformen bitartez sistema publikoa deuseztatzea bilatzen du.

Osasungintzaren eredu pribatu eta ekonomizista baterantz garamatzate, non mutuei botere guztia emango zaien. Kontrolik gabe. Alta goiztiarrek, gaixo dauden langileen kaleratzeak edota saihestu daitezkeen ondorioek gizarteari suposatzen dioten kostea izkutatzen dute.

Guzti honengatik, LABen publikoa pribatuaren aurretik jarri beharra dagoela uste dugu eta beraz, enpresei mutualitateekin kontingentzia arrunten kontrolerako hitzarmenik ez adostea eskatu nahi diegu, hau da, kontingentzia profesionalak GSINekin hitzartzea eta osasun arreta Osasunbidea eta Osakidetzaren eskuetan uztea osasungintza publiko eta kalitatezkoa bermatuko duen beste eredu baten defentsan.

Modu honetan gizarte segurantzako kotizazioen zati bat Osasungintza Publikora bideratzea lortuko dugu (Osasunbidea eta Osakidetza), eta bide batez osasungintza sistema publikoa giza-baliabide eta baliabide ekonomiko eta tekniko gehiagoz hornituko dugu.

Aukera hau egun bideragarria da, mutualitatearekin hitzartua dugun elkartze-hitzarmena noiz amaitzen den jakitearekin nahikoa da. Data iritsi baino hilabete lehenago hizarmena salatu (berrituko ez dela jakinarazi) automatikoki luza ez dadin.

Apirilaren 28 honetan aldaketa enpresetan eman dadin hasitako lanean gure konpromisoan berresten gara, gure Osasuna irizpide zientifikoekin bakarrik azter dadin, eta ez irizpide ekonomikoekin. Kalitatezko osasun publikoa eskubidea izango den alternatiba erreal bat eraikitzen joateko. Gure osasunaren eta gure bizitzaren zerbitzura egokitutako eta giza baliabideak eta baliabide ekonomiko eta tekniko nahiko izango dituen osasungintza eredu baten alde. Hau da gure apustua!

 
APIRILAK 28
Apirilak 28 Laneko Segurtasun eta Osasunaren Nazioarteko Eguna

Debemos potenciar la sanidad pública frente a la privada

ESKUORRIA [EUS] [ES]













 

 

...irakurrri

Lucha político-sindical contra el deshaucio

x Iñaki Gil de San Vicente

La muerte por suicidio de Miren Peña, provocado por la situación en la que le había hundido la lógica capitalista que le amenazaba con desahuciarle de su vivienda, plantea reflexiones necesarias siempre y más en estos momentos en los que LAB ha abierto muy oportunamente un debate sobre la problemática sindical. Aquí sólo bosquejamos cuatro de las muchas a debatir. La primera y la más obvia es la que indica que los desahucios son un arma intimidatoria y represiva de la burguesía contra el pueblo trabajador aplicada desde los inicios del capitalismo como ya dijo Engels en 1845. Sabemos que a comienzos del siglo XX los desahucios se aplicaban contra la clase trabajadora vasca y que en 1903 la reacción de las mujeres de Barakaldo impidió un desahucio y propició una muy nutrida y dura reacción popular. Desde que la crisis entró en una fase nueva en 2007, los desahucios se han multiplicado en Euskal Herria. Por ejemplo, según datos oficiales de Hegoalde en 2013-2014 hubo 2821 desahucios, a casi cuatro por día…

El desahucio es una de las formas más atroces mediante la que se manifiesta la precariedad vital en la que malvive quien sólo tiene su fuerza de trabajo para, mediante su venta por un salario, disponer de condiciones mínimas de existencia. La precariedad en la vida es consustancial a toda persona que depende de la voluntad burguesa para vivir, aunque disponga de un salario alto y relativamente seguro, porque por muchas razones puede ser expulsada al desempleo. Ya en este agujero negro y en el peor de los casos irá agotando sus ahorros hasta que ni las ayudas privadas y públicas puedan evitar la tragedia del desahucio.

Sin una sistemática, paciente y pedagógica tarea de concienciación política, la precariedad vital crea dependencia, angustia, cobardía e insolidaridad, y el desahucio es el arma material y psicológica que impone la  obediencia por el miedo, arma contra todo el pueblo trabajador pero destinada especialmente a sus sectores más concienciados, los echados del trabajo por las huelgas, los sobrecargados con multas y embargos, los que no encuentran patrones que les exploten porque ya están fichados, los que saben que sus personas queridas sufrirán penurias si ellas son encarceladas. El suicidio por desahucio o por cualquier otra agresión causada por la crisis, es el asesinato selectivo legalizado e invisibilizado.

La segunda es que esa arma va adaptándose a las transformaciones de la acumulación del capital. En el primer capitalismo, el desahucio suponia la expulsión de la vivienda y de las tierras propias, comunales o mixtas. En el segundo muchas de las viviendas y los economatos, incluso las pocas escuelas e insalubres centros sanitarios eran de la empresa, y en algunos casos del ayuntamiento, de la diputación y de organizaciones de caridad, lo que significaba que el desahucio podía dejar a la familia obrera en la miseria más absoluta. En el tercero el miedo a la fuerza obrera,  a la URSS y al socialismo hizo que la burguesía creara el Estado de menor malestar, o keynesiano, como alternativa pasajera lo más corta posible, y el desahucio casi desapareció. Y el cuarto capitalismo, el actual, quiere volver lo antes posible a la barbarie del primero y segundo, dejando por ahora algunas  concesiones insignificantes de la semibarbarie del tercero, del keynesiano,  para aparentar humanidad, y por eso la burguesía dice que va a suavizar la ley de desahucios pero nunca lo hace.

Las cuatro fases diferentes tienen peculiaridades propias incuestionables, pero nos remiten siempre al mismo capitalismo, al igual que el permanente cambio de dentadura nos remite siempre al mismo tiburón. En el arma de los desahucios la dialéctica entre forma y contenido se plasma en el hecho de que primero fue el capital comercial quien expulsaba a los pueblos de sus tierras y aldeas comunales o mixtas; luego fue el capital industrial el que golpeaba con los desahucios de los cuchitriles húmedos e infectos de su propiedad; más tarde fue el capital financiero, el bancario-industrial, el que mediante su Estado keynesiano reguló con tan astuto oportunismo los desahucios y otras agresiones que mucha ex izquierda añora aquél redil; y ahora es el capital especulativo, de los fondo-buitre, que desde el cibercapitalismo ordena expropiaciones masivas y desahucios recurriendo a bancas, cajas y asesorías autóctonas de los pueblos esquilmados, y a sus fuerzas represivas: ¿habría desahucios y expulsión de las y los trabajadores que recuperan las empresas cerradas por la burguesía -otra forma de desahucio-  si no interviniera el brazo armado del capital?

La tercera es que esa arma de terror afecta a mucho más que a la vivienda, afecta al «hogar», en el sentido que este concepto tiene para la antropología. Hemos visto cómo las formas que adquiere el capital -comercial, industrial, financiero y especulativo- sólo confirma la existencia de un capitalismo básico en su identidad explotadora de fuerza de trabajo para producir mercancías, lo que le lleva a sucesivos cambios de piel como la culebra. El capital se basa también en la propiedad privada de las fuerzas productivas, al igual que el feudalismo y el esclavismo. Pero la antropogenia, es decir,  la evolución humana a partir de ella misma como parte de la naturaleza y no como creación divina, se ha basado hasta hace muy poco tiempo en el comunismo primitivo, en los «bienes comunes».

Uno de los factores decisivos de la antropogenia es el espacio simbólico-material en el que se reproduce la vida colectiva e individual, se aprende, se disfruta, se intenta racionalizar la muerte y se re-vive a las generaciones pasadas mediante la memoria colectiva que, a su vez, se inserta en la cultura popular como la producción planificada y distribución colectiva de los valores de uso. Eso es el «hogar», tan decisivo para la transmisión de la lengua como el ser comunal que habla por sí mismo. La antropogenia nos ha hecho especie social, comunal, que no gregaria, y esta es una de las razones que explican por qué todos los sistemas explotadores, basados en alguna forma de propiedad privada, han recurrido al desarraigo, al destierro de pueblos rebeldes. Castigos que anunciaban los desahucios actuales. Y explica también las estremecedoras quiebras psicológicas, afectivas y emocionales de quienes sufren semejante inhumanidad, y explica los suicidios. Mitológicamente hablando, el primer desahucio fue el de Eva y Adán, expulsados del paraíso.

Y la cuarta es que el sindicalismo ha de abarcar estas realidades.  A nivel aislado, los desahucios muestran el aumento del empobrecimiento absoluto y relativo y las limitaciones estructurales del sistema de ayuda pública basado en la propiedad capitalista; a nivel social confirma  que la explotación se ejerce también fuera del centro de trabajo, en la cotidianeidad extralaboral en la gran barriada industrial en crisis; a nivel del sistema patriarco-burgués confirma que es la mujer trabajadora la más golpeada por el capital, aunque esté sin empleo; a nivel popular muestra la debilidad relativa del movimiento de lucha contra los desahucios; a nivel de la lucha colectiva indica la urgencia de avanzar en la recuperación de espacios autogestionados con fines socialistas; a nivel institucional indica la incapacidad para plantear medidas radicales que abran el debate sobre la propiedad burguesa y el capital-buitre; a nivel de objetivos históricos descubre qué atrasados estamos en el diseño elemental de la Comuna o Estado euskaldun que sea el «hogar» de nuestra historia hecha futuro.

Hemos citado unas pocas de las implicaciones que tiene el terrorismo del desahucio para el sindicalismo de liberación nacional de clases, pero nos queda la fundamental: sin independencia socialista seremos desahuciados de nuestra propia nación por el capitalismo mundial.

...irakurrri

LAB sindikatuak azken atxiloketak salatu eta deitutako mobilizazioetan parte hartzeko deia egiten du

LABetik gogor salatu nahi dugu gaur goizean Euskal Preso Politikoen eskubideen defentsan lanean ari diren presoen senide, herritar eta elkarteen kontra Espainiar Estatuak abian duen operazio errepresiboa. Gaurko operazioa presoen kolektiboa babes gabe uzteko helburuarekin antolatutako operazio polizial, politiko eta mediatiko bat dela deritzogu.

Xake – Mate operazioen baitan gauzatuak izan diren aurreko sarekaden ildo beretik, oraingo honetan ere elkartasuna kriminalizatu nahi izan dute. Presoen eskubideen aldeko borrokarekin konprometitzea gogor zigortzen dute, eta helburu horrekin Euskal Herrian eta gure mugetatik harago presoen eta senideen egoera ezagutarazi eta  salatzeko lan publikoa egiten ari diren pertsonak eta senideak ere jo puntuan dituzte.

Euskal Preso Politikoak bakarrik, beraien etxetik urrun, isolaturik eta babesik gabe nahi dituzte. Ez dute lortzen, ez eta lortuko ere.

Ezaguna da Estatu espainiarraren mendeku gogoa Euskal Herriko gatazka konpontzeko bidean ekarpenak egiten dituen guztiaren kontra, eta hau adibide bat gehiago da. Guk oso argi dugu: Euskal Herriaren kontrako erasoa izan da. Normalkuntza politiko eskenatokia ekidin nahi du Estatuak kosta ahala kosta, badakielako Euskal Herriak bere bidea egingo duela egoera demokratiko batean gure etorkizunaz libre erabaki badezakegu.

Estatu espainolak Euskal Herriaren bake nahiak ito nahi ditu, gure Herriak konponbideruntz egin duen pauso oro blokeatuz eta errepresioaren bidez zapuztuz. Ez dute lortuko, sarekada berriari mobilizazio berriekin erantzungo diegu. Eraso antidemokratiko hauek euskal demokrazia eraikitzeko konpromiso eta ekimen politiko gehiago ekarri behar dituzte. Hori da gure nahia eta gure konpromisoa. Jaurlaritzak berriki Etxeratekin egindako batzarraren ondotik dispertsioarekin amaitzeko ordua dela zioen. Bide horretan aurrera egiteko hitzetatik konpromisoetara jauzia egiteko momentua bada.

Estatuaren izaera errepresibo eta antidemokratikoa agerikoa bada ere bistakogoa da Euskal Herriak bere bidea egiteko premia gure etorkizunak libre eta demokratikoki erabaki dezagun. Eta ezinbestekoa bide horretan eragile politiko, sozial eta sindikalon konpromisoa eta inplikazioa. Ez da posible izango ehunka preso politiko espetxeetan sakabanatuak ditugun bitartean.

Egoera honekin amaitzeko ordua da, Euskal preso politikoak etxeratzeko ordua. Lantokietan borrokatu eta kaleak hartzeko ordua da. LABetik langileei dei egiten diegu operazio honen salaketa herri zein lantokietara eramatea, presoen eskubideen aldeko borroka eta presoak etxeratzeko aldarria lantokiz lantoki eta langilez langile bazter guztietara zabaltzera.

Euskal Herrian, 2015eko martxoaren 25ean

...irakurrri

Miren Peñaren heriotzari buruz, LABen adierazpena

Lehenik eta behin, gure sindikatukide zen Miren Peñaren heriotza dela eta, Faurecia Orkoiengo atal sindikalaren nahiz LAB sindikatu osoaren dolua adierazi eta bere senitarteko nahiz hurbilekoei elkartasun eta babes sakonena adierazi nahi dugu.

 Lehenik eta behin, gure sindikatukide zen Miren Peñaren heriotza dela eta, Faurecia Orkoiengo atal sindikalaren nahiz LAB sindikatu osoaren dolua adierazi eta bere senitarteko nahiz hurbilekoei elkartasun eta babes sakonena adierazi nahi dugu.
Bigarrenik, Mirenen heriotzaren atzean egondako faktoreez hitz egin nahi dugu. Antsoaingo nahiz Nafarroako etxegabetzeen kontrako plataformek egindako balorazioak geure egiten ditugu: Laboral Kutxak zuzeneko ardura du Mirenen heriotzan, bazterketa sozialaren arriskuan dagoen pertsona baten hipoteka birnegoziatzeari muzin egiteagatik. Horri guztiarekin batera lan arloa aipatu nahi dugu, tragedia honen faktore funtsezkoa baita. Hona hemen Kapitalismoaren arimetika basatia: kaleratzea gehi etxegabetze mehatxua berdin heriotza.
2013ko irailean, enpresako lan baldintzen negoziazio garaian, Faurecia Orkoiengo zuzendaritzak Miren Peña Rastrollo eta beste 10 lagun kaleratu zituen, era injustifikatu, bidegabe eta diskriminatzailean kaleratu ere. Langileak zanpatu eta euren gaineko esplotazioa areagotzeko multinazionalaren estrategika kriminalaren parte ziren kaleratze hauek; etekin handiak zituen, baina gehiago nahi zuen. Miren eta bere kideak gizalegezko jendea zen, langile duinak, klase kontzientziadunak. Berehala langileek greba mugagabera jo zuten. Guztiek? Ez. UGTk, Metaleko arduradun Lorenzo Riosen atzetik, greba zapuztu, kaleratuak baztertu, grebalariak jazarri eta enpresak desio zituen murrizketak sinatu zituen.
Data hauetan hain zuzen ere, Sunsundeguitik kaleratutako 47 langiletako batek bere buruaz beste egin zuen. Jabi Paniagua zuen izena. Ataka horretan LABek ohartarazi zuen kaleratze bakoitzaren atzean pertsona bat dagoela, historia bat eta, askotan, drama bat; eta ez dagoela bideragarritasun plan, irabazi tasa ez eta dibidendorik horren aurretik jarri daitekeenik.
Urte eta erdi beranduago, Faurecia UGTko karneta duten ebentualak kontratatzen ari da eta ehunka aparte ordu sartzen ari dira, bere garaian kaleratutakoek eta beste 50.000 nafarrek langabezian jarraitzen duten bitartean. Faurecia Orkoiengo kaleratzeak, baita Faurecia Burlatako epekako itxiera ere, multinazionalen gizatasun faltaren adierazle dira: langileak nahierara erabili eta baztertzen dituzte. Miren erasotua eta diskriminatua izan zen, bere bizibidea lapurtu zioten, bere konfidantza higatu zuten eta etxegabetzearekin mehatxu egin zioten; Kapitalismoa deritzan basakeria honen biktima berria da, honenbestez.
Era berean, milaka familiek bizi duten dramarekiko Nafarroako Gobernuaren apatia, gaitasun eza eta axolagabekeria salatu nahi dugu. Horrekin amaitzea ezinbestekoa eta premiazkoa da, honako neurriak hartuz: enplegu publikoaren sorrera, enplegua babestuko duen politika industriala, kaleratuak izan diren edo langabezian dauden langileekiko babes sozialaren indartzea, etxebizitza parke publiko zabalaren sorrera, gehien behar dutenei lagunduko dien Kutxa edo Banko publikoaren sorrera...
Azkenik, Laboral Kutxaren eta Faureciaren erantzunkizuna mahai gaineratzeko ez ezik, eredu ekonomiko eta sozialaren aldaketa sakonekoa aldarrikatzeko mobilizatzera dei egiten diogu langileriari:
Astelehena 12:00etan Buztintxuriko Laboral Kutxaren parean, PAHk deitutako kontzentrazioa.
Astelehena, egun osoan zehar, dolu eta salaketa seinale gisa lantokietan krespoi beltza edo bestelako elementuren bat erakusteko deia egiten dugu.
Asteartea 19:00etan Antsoaingo Udal Plazan, PAHk deitutako kontzentrazioa.
Asteazkena 10:00etan Orkoiengo Udaletxean eta 11:15etan Faurecia Orkoienen parean.
Larunbata: 18:00etan Gurutze Enparantzatik manifestazioa Iruñean.

...irakurrri