Pozik eta harro nago gaur
Pozik: Aspaldiko partez batera ateratzen garelako kalera. Albiste ona da ELA eta LABen artean indarrak batzea eta badakigu gaurko argazkiak ilusioa eta espektatibak sortzen dituela.
Harro: Badakigu ilusioa eta espektatibak sortzen ditugula gaurko mobilizazioarekin, hala da, baina gezurrik esan gabe, antzerkirik egin gabe. Azken garaian aldendu gaituzten arrazoiak sakonekoak dira eta ez ditugu gainditu, egia da. Baina berriro erakusten ari gara langileen oinarrizko eskubide eta interesaen kontra zuzenean erasotzen dutenean, gure jarrera eta lerro propioak albo batera utzi behar ditugula gure indarrak batzeko.
Haserre ere banago. Ez dago ongi ikusia. Adarjotzea izan dira akordioa egin zutenetik ikusi eta entzun ditugunak.
Haserre, akordioa eskandalu demokratiko bat delako eta badirudielako gu bakarrik eskandalizatu garela.
Haserre, akordioa sindikatuen lehian kokatu nahi izan delako. Eta gezurra da, hemen jokoan dagoena da patronalaren boterea auzitan jar daitekeen edo ez, Confebasken asmoen aurrean langileak altxa gaitezkeen edo ez. Hemen jokoan dagoena da noraino joan daitekeen gobernu bat, botere ekonomikoaren zerbitzura jartzen denean. Enpleguaz hitz egiten da kanpainan behin eta berriro, norbaitek pentsatzen zuen lan munduaren egoera aldatu daitekela patronalaren aurrean jartzen garen sindikatuak erditik kentzen bagaituzte?
Askok ikusi nahi izan dute gaurko mobilizazioa ELA eta LABen sindikalismoa aldarrikatzeko dela. Ez okertu, ez dugu instituzioen aurrean gure lekua aldarrikatzen, gure lekua zein den esatea langileei dagokielako. Eta babestu gaituzten langile guzti horiekin oinarri oinarrizko zorra dugu: euren behar, interes eta erabakiak zapaltzen duten bakoitzen kalera ateratzea!
Es cierto, no es habitual que ELA y LAB nos manifestemos en mitad de una campaña electoral. Nosotras no hemos puesto ni el momento ni la razón. No hacemos campañas paralelas ni de laboratorio. Hacemos sindicalismo real, en el que la realidad manda.
¿Qué es lo que pretenden hacer en el mercado laboral, que para hacerlo necesitan violar un principio democrático tan básico como es respetar la representación legítimamente elegida?
No estamos ante un acuerdo más. Si algo ha caracterizado el recorrido de LAB y de ELA, es acertar a la hora de analizar la realidad y saber interpretarla. En 2009 no nos equivocamos cuando dijimos que había que salir a la calle, porque iban a aprovechar la crisis para imponernos una agenda ultraneoliberal arrasando con todo los derechos que pudieran.
No nos equivocamos ni exageramos cuando decimos que no estamos ante una más del Gobierno de Urkullu. Dejar que sea la patronal la que elija su interlocución sindical es el último paso para establecer un sistema a su medida y a su servicio, sin ningún tipo de, como dicen ellos, “disfunción”. Tienen las leyes y las políticas, gobiernos y los medios de comunicación, y sindicatos.
Y si esto falla, porque como no ocurre en toda Europa en Euskal Herria existe una mayoría sindical que ha decidido no formar parte de ese sistema, se hace un acuerdo dándole a una minoría el carácter de mayoría. Es un escandalo, ¡pero casi peor es que seamos nosotros y nosotras las y los únicos que nos escandalizamos!
La pregunta es clara, ¿vais a respetar la representación sindical? Ni pedimos ni necesitamos grandes momentos en vuestros mítines. Sí o no. es una respuesta que la clase política debéis a la clase trabajadora de este país.
Estas son nuestras demandas al ámbito político que va a componer el nuevo parlamento:
• Que se respete y se haga respetar la representación legítimamante elegida.
• Que se garanticen derechos democráticos de los y las trabajadoras en los conflictos laborales.
• Que se apueste de una vez por un Marco Vasco de Relaciones Laborales sin manipular ni descafeinar lo que eso significa. El marco laboral vasco parte de todo lo que hemos conseguido la clase trabajadora vasca con nuestro esfuerzo y nuestro compromiso.
Aldarrikapen oso zuzenak eta zehatzak ditugu. Ez ditugu gaur bota eta bihar ahaztuko. Akordioarekin sortu duten egoera zuzendu arte borrokatuko dugu. EAJri eta bere Jaurlaritza babestu eta lagundu dutenei zuzentzen diogu mezua. Baina ez dugu horretan geratu nahi. Alderdi guztiei zuzentzen diogu mezua:
• Demokrazia lan mundura iristea eta demokraziaren kalitatea neurtzerakoan, lan munduan gertatzen denari begiratzea ezinbestekoa da eredu politiko eta sozial justu bat eraiki nahi duenarentzat.
• Jendearen bizi baldintzak hobetzeko derrigorrez begiratu behar zaio lanaren egoerari, eta funtsezkoa da lan munduaren egoera iraultzea. Hori ezinezkoa egitea da akordio honen helburu bakarra.
• Ordezkariak hautatzeko eskubidea bortxatu egiten da, baina ez hori bakarrik. Langileei beren interesak defendatzeko eta borrokatzeko eskubidea ukatzen dien akordioa da.
Estatuko UGTko buruak esan berri du PPko militanteak eroso egoteko moduko sindikatua egin nahi duela. Guk ere argi dugu zein den egin nahi dugun sindikalismoa: PPren politikak bazterrean utzi dituen langileak babestuko dituena, langileen interesetan oinarritutako sistema eraiki nahi duena, eta batez ere, gure eskubideen alde borrokatzeko prest dagoen langileen tresna eraginkorra izango dena.
Bakoitzak egin dezala nahi duen edo ahal duen sindikalismoa, baina hemen langile gehienek babesten eta bultzatzen dutena zein den aitortuz eta errespetatuz. Gure babesa eta elkartasun guztia borrokan zaudeten langile guztiei.
AINHOA ETXAIDE
LABeko IDAZKARI NAGUSIA
