Eskerrik asko zuen babesagatik

 Hauteskundetan jasotako babesarekin, lanerako eta borrokarako indarrak berrituta, aurrera!

...irakurrri

ZUREKIN BAGARA

 

...irakurrri

ZUREKIN BAGARA!!

 

...irakurrri

Lantokietan borondate eta determinazio handia dagoela nabarmendu du Igor Arroyok, langileoi dagokiguna eskatzeko

 

LABeko koordinatzaile orokor Igor Arroyo Euskadi Irratiko “Faktoria” saioan izan da, aktualitateko gaiei buruz hitz egiteko. Sindikatuak kurtso berrirako dituen lehentasunen berri emateaz gain, berretsi du iraunaldiaren amaieran eros-ahalmena bermatzen ez duen hitzarmenik ez dugula sinatuko.

Zentzu honetan, bizitzaren garestitzearen aurrean, kezka nabari dela nabarmendu du, baina, zorionez, lantokietan borondate eta determinazio handia dagoela adierazi du, langileoi dagokiguna eskatzeko: “Momentu honetan ikusten ari gara aspaldi ez bezalako mobilizazo eta antolaketa maila bat lantokietan”.

...irakurrri

Bizitza duinaren alde, aberastasunaren bidezko banaketa lortzeko borroka indartuko dugu

 

Ikasturteko lehen agerraldia egin dugu, eta, bertan, egungo testuinguruaz egiten dugun gogoeta eta sindikatuaren lehentasunak partekatu ditugu, sindikatuko koordinatzaile orokor Garbiñe Aranburu eta Ekintza Sozialeko idazkari Endika Perezen eskutik.

Luze aritu gaitezke testuinguru ekonomiko, sozial eta politikoaz, baina hiru ideia nagusi azpimarratu ditugu:

1. Langileon bizitzak prekarizatu eta pobretzen ari dira eta egoera hau ez da ez koiunturala ez eta fenomeno metereologikoa.

• Ematen ari den bizitzaren garestitzea soilik Ukrainako gatazka belikoaren justifikatzea herritarroi aurpegira barre egitea da.

• Planetaren muga biofisikoekin talka egiten duen hazkunde etengabearen paradigmak ekarri gaitu hona. Aberastasuna geroz eta esku gutxiagotan metatzea helburu, langileriaren eta bereziki emakume eta pertsona migratu eta arrazializatuen bizitzak erasotzen ari diren erabaki politiko ekonomikoak hartzen ari dira.

• Esana dugu,bizitzen ari garena elkar zeharkatzen duten krisi anitzak dira.Zaintza lanen aitortza eta banaketa faltak eragindakoa, irabazi tasa handitzeko ahaleginek berezkoa duten ekonomikoa, inperialismoren gerra eta pobreziak eragindako migrazioarena. Egungo jendarte antolaketa ez da bidezkoa eta azkenaldian indarrez agerian geratzen ari den bezala, ez da jasangarria.

2. Diagnostikoa argia da beraz. Elite ekonomiko, finantzario eta politikoek diseinaturiko tratamenduetan norabide oker bereko bi proposamen ikusi ditugu:

• Batzuek, lotsarik gabe, eliteen trantsizio bideorria bere horretan inposatzeari ekin diote. AEBen interes inperialistekin lerratu eta bakea sustatu baino gerra eszenatokian sakondu dute, erregai fosiletan oinarrituriko ekoizpen eredua azken unera arte mantentzeko erabakiak hartu dituzte (energia nuklearra berdez tindatuz besteak beste) eta oro har langile eta herri sektoreon aurkako neurriak garatzen ari dira.

• Besteak, eliteen aldeko trantsizioaren helburua zalantzan jarri gabe, adabakiak diren politikak inplementatzeko saiakeran dabiltza. Gasolinaren prezioa subentzionatzea, gasaren prezioa mugatu eta berau konpentsatzea edo bestelako politika sozialen bidez, agerikoa den langileriaren aurkako erasoaldia arintzeko neurri apalak onartu dituzte.

• Hor kokatzen dira Macronen oparotasunaren amaieraren iragarpena, Sanchezen salbuespen iberikoa eta Sahararekiko traizioa edota lehenik Galanek modu zuzenean zein duela gutxi Josu Jon Imaz, EAJko Euskadi Buru Batzarreko presidente ohiak eta egun Repsoleko CEOak egindako adierazpen eta mehatxuak.
  • Guztiek dute komunean krisialdiaren aterabidea haien pribilegio eta irabaziak handituz egin nahi dutela.

3. Lasaigarriekin edo lasaigarririk gabe, errezeta neoliberal zein sozialdemokratek krisiaren irteera gehiengo sozialaren aurkako trantsizio gisa bideratzea dute helburu.

• Lan errentek pisua galtzen ari dira etengabe kapital errenten mesedetan. Alegia, aberastasuna geroz eta esku gutxiagotan pilatzen ari da eta pobretze eta prekarizazioa hedatzen.

• Elikagaien prezioa handitzen doa (2022ko martxoko urte arteko igoera %6,5ekoa izan da ogiari dagokionez, %11 arraultzetan edota %32,1ekoa olio eta koipeetan), Euriborrak eragin zuzena du hipoteketan eta etxebizitza alokairuen prezioa ere izugarri garestitu da.

• Argindarraren prezioarekin gertatzen ari denak ere ez du izenik. Sistema marginalista bidegabearen ondorioz, gasaren prezioaren arabera ordaintzen dugu gure faktura. Gasaren prezioa mugatzea ez da nahikoa, are gutxiago gainera oligopolio energetikoa neurriagatik konpentsatu egiten bada. Sistema marginalistari amaiera eman, fakturaren azken prezioan muga ezarri eta herritarroi etenaldirik egingo ez zaigula bermatu beharra dago. Bada garaia sektore estrategikoak, energetikoa ere, kontrol publiko eta sozialean jartzeko. Eta bada nondik hasi, adibidez enpresa publikoak sortuz.

• Zerbitzu publikoen eraispena etengabea da, osasungintza publikoarekin egiten ari diren sarraskia erabatekoa da eta erreformaz erreforma- ikasturte honetan besteren artean pentsioen azken zatia- langileon lan eta bizi baldintzak okertzen ari dira.

• Ezin dugu ahaztu, dagoeneko 52 langile hil direla haien lanpostuetan,  urte eskasean gutxienez 7 herritar hil direla Bidasoako muga zeharkatzeko ahaleginetan eta etxerik gabeko geroz eta herritar gehiago ditugula gure kaleetan. Ez dira datu soilak, ez dira sistemaren akatsak. Gaixotu eta hiltzen gaituen sistema hau mantentzeko erabaki politiken ondorio diren hilketak baizik.

Hiru izango dira kurtso honetako lehentasun nagusiak. Lehenik eta behin, bizitza duinaren alde, aberastasunaren bidezko banaketa lortzeko borroka indartzera goaz. Bigarrenik, Biltzar Nagusiko erabakiak inplementatzen hasi eta Euskal sindikalismo berrian sakontzen jarraitzea. Eta hirugarrenik, hauteskunde sindikalak.

Udazken – negurako aurreikuspenak ez dira onak. Langileontzat azken urteak izaten ari dira zailak. LABek aurtengo udaberrian aurkezturiko informe batean jasotzen zen moduan, 2011. urtetik, langileok bataz beste 6.000 eurotako eros ahalmenaren galera izan dugu. Bizitzaren garestitzearekin eta KPIaren gorakadarekin egoera hau gordindu egin da.

Sortzen den aberastasunaren geroz eta zati txikiagorekin geratzen gara langileok eta oraindik ere esfortzu gehiago eskatzen zaizkigu. Horixe da, Iñigo Urkulluk errenta ituna berreskuratzeaz hitz egiten duenean adierazi nahi duena.

Errenta itunerako deien aurrean, orain arte esan dugun horretan berresten gara. Gu ez gara langileei eros ahalmenaren galera suposatuko dien akordioetan egongo.

Soldatak duindu eta zergen bidez aberastasunaren bidezko banaketaren alde egiten dugu, hori da herri honetan ireki behar den eztabaida. Eta hori soldatak duinduz eta zerga erreformarekin egin behar da. Baditugu proposamenak eztabaida hori egiteko eta horietako batzuk gaur aurkeztuko ditugu.

Berriro diogu, guk ez dugu parte hartuko, ez dugu elikatuko, ez dugu babestuko, aberastasunaren bidezko banaketarik ekarriko ez duen inolako itunik.

Testuingurua zaila denik ez dugu ukatuko, irtenbidea ez da erraza. Baina norabidea da ondo finkatu behar dena, autopistan irteera egokia hartu behar da. Norabide batek kolapsora garamatza, besteak bizitza erdigunean jartzea esan nahi du.

Elite ekonomikoak ari dira trantsizioa gidatzen eta kapitalismoan sakontzen, eta kapitalismoak kolapsora garamatza. Desberdintasun sozialak areagotzera. Kapitalismoa eta bizitza duina ez dira bateragarriak.

Planeta mezu argiak bidaltzen ari zaigu. Planeta finitua da, erregai fosilak eskuratu, eraldatu eta garraiatzea geroz eta zailagoa, garestiagoa da. Eta horrek, lehengaiak eskuratzeko lehia areagotzea dakar. Eredu agortua da, BPGaren etengabeko hazkundea ameskeria delako.

Egoerak, norabide aldaketa eskatzen du. Gure ustez,trantsizio ekosozialista eta feminista bati ekin behar zaio. Lanaren, zaintzaren eta ondasunaren banaketaren alde egiten dugu.

Horretarako, Krisi ekologikoaren aldagai guztiei erreparatu behar zaie. Enpleguaren eta sektore produktiboen gaineko azterketa egin behar da. Nagusiki emakumeok betetzen ditugun eta bizitza sostengatzeko ezinbestekoak diren lanak birbalorizatu eta birbanatuz eta ordezkatu beharrekoak zehaztuz.

1. Bizitza duinerako, aberastasunaren bidezko banaketa lortzeko borroka indartzea.

Eta bizitza duinerako aberastasunaren bidezko banaketa beharrezkoa da. Soldatak hobetu eta gehien duena gehiago zergapetuz, zerga bidez diru gehiago bildu eta zerbitzu publikoak hobetzea da aberastasuna birbanatzeko bidea.

a) Soldatak:

– Soldateneros ahalmena bermatzea. Soldatak KPIaren arabera igotzea. Hau izaten ari da momentu honetan negoziazio kolektiboan eta zabalik dauden lan gatazka horietan blokeorako arrazoi nagusietako bat.

– Soldata arrakalarekinamaitzeko neurri errealak behar dira. Sexuen araberako lan banaketarekin amaitu eta emakumeon lanari dagokion balio politiko, ekonomiko eta soziala emanez.

– Gutxieneko soldata1.400 eurotan ezartzea.

– Gehienezko soldatakfinkatzea eta koiuntura berezi honek irauten duen bitartean  dibidendo banaketadebekatzea.

b) Zerga erreforma:erreforma integrala behar da. Zerga politika, Josu Jon Imaz bezalako euskal oligarken mesedetan egina da eta hori aldatu behar da. Tarte handia dago hobetzeko, enpresa energetikoen irabaziak mugatu egin behar dira, kapital errenta handiak gehiago zergapetu behar dira eta enpresa irabazien gaineko zergak handitu egin behar dira.

Patronala ez noski, baina ez dago Gobernurik ere eztabaida honi heldu nahi dionik. Gakoa langileen antolakuntzan, langileon borrokarako gaitasunean dago

Gure egitekoa, aberastasunaren bidezko banaketaren aldeko borrokak indartzen jarraitzea izango da. Hainbat borroka daude zabalik lantokietan eta sektoreetan eta hainbat tokitan akordioak ixten ari gara. Eta borroka sindikal eta sozialak ugaritu egingo dira ikasturte berri honetan. 

2) Biltzar Nagusiko erabakien inplementazioa. Sindikalismo berria garatzen jarraitzea: perspektiba feminista eredu sindikalean txertatuz, gazte prekaritatea borrokatzeko konpromisoa gureganatuz eta batez ere, ikasturte honetan bi arlotan eman nahi ditugu urrats berriak:

–  LAB sindikatu antirrazistabilakatu eta langile migrante eta arrazializatuen egoerari erantzungo dion sindikalismo antirrazista garatzeko erabakia hartu dugu Biltzar Nagusian. Erabaki hori gauzatzeko, kurtso honetan emango dugun lehen urratsa Idazkaritza Antirrazista antolatu eta martxan jartzea izango da.

– Lan osasuna: lanean osasun galerak ekiditea, hildakoak egoten direnean salatzen jarraitzearekin batera lan istripuak gutxitzeko prebentzioan arreta jartzea, laneko gaixotasunak ikusgarri egin eta neurriak eskatzea… Arreta berezia jarriko dugu gai honetan.

3) Hauteskunde sindikalak: LAB aitzindari izaten ari da sindikalismoak, egin behar duen etengabeko birmoldaketan. Beraz, langilegoaren errealitateari ahalik eta erantzun egokiena emateko LABek bere hedapenarekin jarraitzea garrantzitsua dela uste dugu.

...irakurrri

 

Borrokak eraginkortzeko, sindikalismo berriaren garaia da

Garbiñe Aranburu koordinatzaile orokorrak eta Oihana Lopetegi Ekintza Sindikaleko eta Negoziazio Kolektiboko idazkariak LAB sindikatuaren 2021-2022 ikasturteko ekintza sindikalari buruzko txostena aurkeztu dute prentsaurrekoan. Kurtso honetan 168 borroka eman dira. Horrela, borrokak %32,28 areagotu dira aurreko txostena oinarri hartuta. Horietatik 94tan, greba presente egon da.

LABen-ekintza-sindikaleko-informeaDeskargatu

Aranbururen esanetan, ikasturte honetan prezioak igo egin dira, bizitza garestitu egin da eta langileek eta pentsiodunek erosteko ahalmena galdu dute. Langile-klasea pobretu egiten da, eta gobernuek eta erakundeek hartzen dituzten neurriak ez dira nahikoak prekarizazio eta pobretze hori geldiarazteko.

Pandemiaren ondoren eta Ukrainako gerra aitzakiatzat hartuta, fase kapitalista berri batean sartu gara. Munduko ordena berri baterantz goaz eta oligarkiak eta elite ekonomikoak dira munduaren norabidea zehazten dutenak.

2008ko krisian bankuak erreskatatu ziren. Pandemia garaian farmazeutikak aberastu egin dira, eta Europako Funtsak diru publikoa oligopolio energetikoa eta enpresa transnazional handien esku uzteko modu bat dira. Orain, Ukrainako gerra aitzakiatzat hartuta, arma enpresak aberastuko dira.

Diru gehiago bizitzak suntsitzeko, jendearen bizi-baldintzak hobetzeko erabiltzen ez den dirua. Izan ere, nondik aterako da gastu militarra handitzeko dirua? Zerbitzu publikoak desegitetik, pentsio publikoak ahultzea eta pribatizatzetik, gizarte-prestazioak murriztetik edo bultzatu nahi den errenta-itunetik.

Ez dago borondate politikorik beste eredu ekonomiko eta sozial bateranzko eraldaketari ekiteko, ez zaio ekin nahi lanaren banaketari eta aberastasunaren birbanaketari. Soldatak hobetu behar dira eta fiskalitatea aldatu behar da.

Langileoi geratzen zaiguna antolakuntza eta borroka dira. LABentzat, ikasturte honetako lehentasun nagusia mobilizazio-ziklo berri bat aktibatzea beharrezkoa zenaren ideia elikatzea izan da. Gure zeregina borroka horiek antolatzea izan da, grebak eta mobilizazioak ugaritzen laguntzea. Txostenaren datuek berretsi egiten dute borroka sindikalen aktibazio hori errealitate bat dela.

Eta hori egiten ari gara sindikalismo berri bat praktikan jarriz. Sindikalismo horrek langile guztien errealitatea kontuan hartzen du, sindikalismo feminista eginez, gazteen prekaritateari aurre eginez eta arrazakeriaren aurkako sindikalismorako bidea irekiz.

Eta sindikalismo berriak borrokarako estrategiak eta moldeak berritzea dakar. Eraginkortasunean irabazteko eta gatazkak ez luzatzeko.

Ikasturte honetan, nabarmentzekoa da greba eta mobilizazio kopuruak gora egin duela. Patronalek eta erakundeek egiten duten moderaziorako deiak ez du eraginik izan Euskal Herriko langileengan. Krisi-egoera hori ez dugu guk sortu, eta ez dugu onartuko ondorioak langileok pairatzea.

Gorakada horrek joera bat markatzen du. Langileok borrokatzen badugu, beti egiten dugu aurrera. Borroka horiek guztiek zuzeneko eragin positiboak dituzte borrokan ari diren kolektiboetan, eta, zeharka bada ere, langile-kolektibo osoan.

Gatazkak areagotu egin dira, eta hiru ondorio atera daitezke honetatik:

(1) Aberastasuna banatzeko eta bidezko gizarte-eredua eraikitzeko borrokak dira.

Irekita dauden borroka horien guztien bidez bidaltzen diren mezuak oso argiak dira: soldata duinak nahi ditugu, ez dugu enpleguaren malgutasuna eta prekarizazioa bermatuko, ezta lan-harremanetan sortzen diren dualizazioa eta arrakalak ontzat eman ere.

Langileoi presio egiten ari zaigu erosteko ahalmenaren galera onar dezagun, eta erantzuna ezezko biribila izan da. Hona hemen erantzuna: ez dugu ontzat emango KPIaren igoera kontuan hartzen ez duen soldata-igoerarik. Hori da irekita dauden gatazka askotan jokoan dagoen gai nagusietako bat.

Malgutasuna areagotzea ez da lan-harremanak modernizatzea, prekarizatzea baizik. Ez dugu Mercedesek aldarrikatzen duen modernizazio hori nahi. Enpresa horrek, dituen dimentsioekin eta lortzen dituen onurekin, eredu izan beharko luke, eta enplegu duina bermatu.

Mercedeseko langileek badakite zer den malgutasuna eta zer dakarren berarekin, kontziliatzeko ezintasuna eta prekaritatea. Multinazionalak xantaia egiten die langileei eta langileak ez dira kikiltzen, oso argi hitz egiten ari dira, enpresa geldiarazten ari dira.

Eta horretan guztian, sumingarriena eta lotsagarria EAJ-Confebask binomioak gobernatzen dituen erakundeen jarrera da. Urkullu jaunak, xantaia egiten duen multinazional baten egoitzan bertan, prekaritatea onartzeko eskatu digu. Beti enpresen alde, inoiz ez langileen alde.

Dualizazioari eta lan-munduan gertatzen diren arrakalei ezetz esaten ari gara. Horrek azaltzen du sektore feminizatuetan, sektore berrietan, hala nola riderretan edo etxeko langileetan, gatazkak asko areagotu izana.

(2) Borroka-eremuak eta -moduak zabaltzen ari dira.

Esan bezala, atomizazioak eta prekaritateak borroka sindikala zailtzen dute, baina aktibatzea zailagoa den eremuetan ere sortu dira borrokak.

Langile-klasea askotarikoa da, prekarizazioak forma desberdinak hartzen ditu eta aniztasun horrek borroka horietako bakoitzera egokitzea eskatzen du. Borrokak ahalik eta eragin handiena izan dezan, garrantzitsua da sektore edo enpresa bakoitzean biderik egokiena aukeratzea patronalari ahalik eta presio handiena egiteko, bai eta interpelazio politiko instituzionala ere.

(3) Indarren arteko korrelazioak hobetzeko, garrantzitsua da ezberdinen arteko akordioak bilatzea eta aliantzak sortzea.

Interes korporatiboak alde batera utzi behar dira. Guk fronte sozioindikalak artikulatzearen aldeko apustua egin dugu:

• Jakina da hainbat estrategia sindikal daudela. Gure apustua kointzidentziak bilatzea izango da, batu gaitzakeena bilatzea, eta borroka-helburuak partekatzen ditugun lekuetan, gure apustua ahalik eta anitzenak izango diren intersindikalak sortzea izango da.

• Borrokak gizarteratzearen alde egiten dugu, gatazka enpresatik herrira eta eskualdera zabaltzeko eta elkartasuna lantzeko. Gizarte-eragileekin lankidetzan arituz eta borroken elkarguneak bilatuz. Adibidez, Aiaraldean, intersindikalekin eta osasun plataformekin, edo Irizarren gatazka, non gazteen elkartasuna landu den…

“Ikasturte honetan markatu du honezkero datorren ikasturteak ekarriko duena”, amaitu du bere hitzartzea LABeko koordinatzaile nagusiak.

...irakurrri

Abesten duen langileria ez da inoiz hilko

 Tantaz tanta, pausoz pauso, bagara, bagoaz. X. Biltzar Nagusia amaituta, aurrera begira jarri gara, bizi dugun krisi sistemikoari aurre egiteko erabaki berriak hartu ondoren. Etengabe birpentsatzen eta berritzen ari gara gure eredu sindikala. Ausardiarekin, determinazioarekin… eta musikarekin.

Abesten duen langileria ez da inoiz hilko, eta LAB bizirik, oso bizirik, dago. Hala adierazi nahi izan dugu Baiona-Miarritzen egindako Biltzar Nagusian, hitzordurako espreski egindako bideokliparekin. Iluntasunetik argirako bidea egiten ari gara langileen defentsan, eta egiten jarraituko dugu datozen bost urteetan. “Bella ciao” abesti iraultzailea hartu dugu bidaide, euskarazko aldaera sortuta.

...irakurrri

Borroka ziklo berria abian dela hasi dugu Biltzar Nagusia

 Gure 10. Biltzar Nagusia egiten ari gara osteguna eta ostirala artean Miarritzeko Halle D´Iraty aretoan, “Bagara bagoaz” goiburuarekin. 500 ordezkariren parte-hartzearekin, datozen 5 urteotarako lan-ildoak onartuko ditugu eta zuzendaritza berria hautatuko dugu bertan.

Garbiñe Aranburu idazkari nagusiak eta Argitxu Dufau Ipar Euskal Herriko bozeramaileak agerraldia egin dute Biltzar Nagusiaren nondik norakoak azalduz.

Dufauk eman du egunaren egitarauaren berri. Horrela, azaldu du sarrera ekitaldian zabalik diren borroka sindikalei aipamena egin diegula. Hainbat izan dira nazioartetik eta Euskal Herritik etorritako gonbidatuak, hala nola, alderdi politikoak, sindikatuak eta herri mugimenduetako ordezkariak. Nazioarteko ordezkaritziei dagokienez, 4 kontinentetako 28 herrialdetako 31 sindikatutako 48 ordezkari ere ari dira parte hartzen Biltzar Nagusian. Eta bezperan, ekainaren 15ean, Nazioarteko Konferentzia egin zuten Hendaian, “Klase sindikalismoaren erronkak egungo fase kapitalistan” izenburuarekin.

Biltzarraren lehen ariketa moduan, kudeaketa txostena aurkeztu du Garbiñe Aranburu idazkari nagusiak, azken bost urteotako bilana jasotzen duena. Biltzarkideen %99,13ko babesarekin onartu da.

Ondoren, aurkeztu diren 203 zuzenketak eztabaidatzeari ekin diote biltzarkideek. Zuzenketa horietatik 102 izan dira zuzenean onartutakoak, 115 adostuak, 47 bertan behera geratu direnak eta 19 ez onartuak, aurkeztutakoen %6,7 besterik ez.

Garbiñe Aranburu idazkari nagusiak Biltzar Nagusiaren aurretik egindako prozesuaren garrantzia nabarmendu du: “Ez ohikoa izan da prozedura. Entzuketa ariketak egin genituen militantziarekin hortik eta tesi nagusiak atera”. Aurrelan honetatik abiatuta idatzi da ponentzia, “sindikatu parte hartzaileagoa helburu. Goitik behera eraikitzen den sindikatua baino, zirkuluan eraikitzen dena. Guztion ekarpenak du balioa eta garrantzia eta zuzendaritza ardura ditugunok guztiak hartzen ditugu kontuan”, nabarmendu du Aranburuk.

Horren adibide, nazio komiteak aurkeztu dituen autozuzenketak aipatu ditu, eskualdeko batzarretan izan diren ekarpen eta gogoetak kontuan izan dituzte eta ponentzietan jasoak geratuko diren autozuzenketak egin dituzte. Lehenik eta behin, gazte prekaritatearen ingurukoa, LABek gazteen egoera iraultzeko duen borondatea indartuz. Bigarrenik, parte hartze instituzionalari dagokiona, interpelazio eta kritika politiko instituzionala indartzeko parte hartze ez normalizatuaz egiten dugun irakurketa zabalduz. Eta hirugarrenik, Nazio Biltzarra, Kongresutik kongresura zuzendaritza organo gorena izanik osaketarako irizpideak finkatuz.

Aurre prozesua desberdina izanik ere, egon da zuzenketak egiteko tartea. Jasotako zuzenketa kopuru altuak eta onartu gabe geratu diren apurrek agerian uzten dituzte hainbat elementu, Aranburuk zerrendatu dituenak. Lehenik, LABek datozen urteetan garatu beharreko ildo soziopolitikoaren gaineko eta planteatzen diren tesi nagusiekiko adostasun maila handia. Bigarrenik, “sindikatu bizia garela, jende militantea dugula eta LABeko komunitatearentzat kongresua ez dela tramite hutsa”. Eta hirugarrenik, “zuzendaritzak adostasunetara iristeko duen borondate eta gaitasuna oso handia dela”.

Azken bost urtetako lanaren balantzea egiten duen kudeaketa txostenak onarpen zabala izan du. “Bere momentuan hartu genituen erabakiak egokiak izan zirela eta hartu genituen erabakien gehiengoa praktikara eraman dela irudikatzen du honek”, idazkari nagusiaren hitzetan.

Berrikuntza ekarri dugu

Orain bost urteko kongresutik hona, LABek sindikalismora berrikuntza ekarri du. “Gure inguru hurbilean kapitalismoaren eta bizitzaren arteko talka sindikalismora ekartzen lehenak izan ginen. Birdefinitze honek, pentsatu eta aritzeko moduetan, paradigma aldaketa oso bat suposatu zuen”, adierazi du LABeko arduradun nagusiak.

“Sindikalismo feministan praktikara eramateko aurrera urrats handiak eman ditugu. Ari gara, langile migrante eta arrazializatuen esplotazio egoerak borrokatzen eta sindikatu antirazista bilakatzeko urrats berriak ematera goaz. Azken batean, sindikatua langile kolektibo guztiarentzat tresna eraginkor izatea dugu helburu”, zehaztu du.

LABen ararabera, bizitza da erdigunean jarri behar dena. Langileok errotiko aldaketak behar ditugu, aldaketa horiek borrokatu egin behar ditugu, eta hemen, Euskal Herrian, egin behar ditugu posible.

Mobilizazio ziklo berri bat martxan jartzea izan da sindikatuaren egiteko eta lehentasun azken hilabete hauetan eta Biltzar Nagusira helburu hori lortuta iritsi garela esan dezakegu, Aranbururen arabera. “Azken kurtsoan sektore edo enpresa desberdinetan, 100 grebatik gora izan dira Euskal Herrian. Borrokaren bidez, enplegu suntsiketa mugatzea eta langileen soldata eta lan baldintzak hobetzea lortu dugu hainbat eta hainbat eremutan”.

Horrela amaitu du agerraldia LABeko idazkari nagusiak: “Biltzar Nagusi hau puntu eta jarrai bat izango da. Aurrekoak ekarri zituen berrikuntza horietan sakondu eta norabide horretan erabaki berriak hartzera goaz”.

...irakurrri

Ikusmiran 08 langileriaren lan eta bizi baldintzak

 2021eko azaroan Euskal Herriko langileriaren lan eta bizi baldintzak biltzen dituen txostena eskuragarri duzue.

 

Aurkeztu berri dugun Ikusmiran, Euskal Herriko langileriaren lan eta bizi baldintzak azterlanean, ondorio nagusiena honakoa izan da: 2010 eta 2013an ezarritako erreformek indarrean jarraitzen dutela eta horrek lan eta bizi baldintzen prekarizazio orokor bat ekarri dutela, eta gainera, pandemiaren ondorioz sorturiko krisiari aurre egiteko hartu diren erabakiek ez dutela langileria jarri erdigunean, ehun produktiboa baizik. Ondorioz kolektibo zabalak geratu dira babesgabe.

 

Deskargatu

PDF formatuan eskuratu | Versión en castellano

 

Azken hamarkadako datuak ikusiz, lan erreformek hitzarmenen babesean zuzenean eragiten dutela ondorioztatu ahal izan dugu, 2013tik aurrera langileriak duen hitzarmenen babesa galtzen joan baita, 2017tik aurrera errekuperazio bat izanez, greba eta lan gatazken ugaritzearekin bat etorri dena. Edonola ere, errekuperazio hori desorekatua izan da langile kolektiboei dagokioenean. Izan ere, langile kolektibo kalteberenak izan dira euren enplegu baldintzak hobetzeko zailtasun handienak izan dituztenak. Ondorioz, soldata arrakala batzuk mantendu egin dira, generoaren araberakoa kasu, eta beste batzuk handitu egin dira: soldata baxu eta altuenen artekoa, adinaren araberakoa edota nazionalitatearen araberakoa. Horrekin lotuta, erosahalmena ere urtez urte galdu egin dugu batezbeste, azken urtean nolabaiteko errekuperazio bat eginez. Edonola ere, kasu honetan ere kolektibo zaurgarrienak izan dira erosahalmenaren kaltetze nabarmenena izan dutenak.

 

Enpleguaren prekarizazio orokorra bizitzaren prekarizazioarekin lotu beharra daukagu. Eta halaxe egiaztatu izan dugu, pobreziaren arrisku tasa izugarriak ditugula, eta ez goazela hobetze bidean. Kasu honetan ere emakumeak, gazteak eta migranteak dira tasa altuenetan daudenak. Aberastasunaren banaketa desorekatua, etxebizitza baterako sarbidea zaila izatea, edota etxeko eta zaintza lanei eskaintzen diegun denbora, desorekatua generoaren arabera, dira azternalean topatuko dituzuen bestelako gai eta ondorioak.

...irakurrri