HERRIALDEKO HITZAMENAren DEFENTSA
Metalgintzako hitzarmena defenda dezagun.
EUSKAL PRESOAK KALERA!
Euskal presoak lantokietara!.
PENTSIO PUBLIKO DUINAK
Euskal pentsio sistema publikoa orain. 1080 euro gutxieneko pentsioa.
LAN DUINA BIZI DUINA
Lan eta bizitza duinabermatuko digun hiri duin batean biziteko eskubideadugu.Langileok eskubide guztien jabe!.
LANGILEOK EUSKAL ERREPUBLIKA
Herriak du hitza eta erabakia.
29 jun 2014
26 jun 2014
Sozialismoaren aldeko borroka estrategia
x EH Sozialista
Krisi kapitalistaren urte hauetan protagonista izaten ari diren elementu guztien artean nabarmenena klase arteko borrokaren gorakada izan da. Mobilizazio sozialak tamaina ikaragarria hartu du, eta aurrekari gertukoena 70eko hamarkadako frankismoaren aurkako borrokak dira. Kapital handiaren eta bere gobernuen erasoek oposizio zabala eduki dute aurrean, kaleetan.
Urte hauetan, langile mugimendua eta gazteria, murrizketek eta kontraerreformek kolpatu dituzten hainbat sektore, langabezia eta kaleratze masiboak jasan dituztenak, gai izan dira mobilizazio eta adierazpen bideak aurkitzeko. Eta hau guztia, hainbat agintari sindikalek borroka ezberdinei eta greba orokorrei jarraipena ez ematen temati segitzen duten arren eta itun soziala eta negoziazioa defendatzen dituzten arren.
Agintari sindikal hauek, gobernuak eta patronala "zentzudunak" bihurtu eta aurrera eramaten ari diren ofentsiba "hauen borondate aldaketarekin" geratu daitekeela planteatzen dute.
Azken urteetako greba orokor arrakastatsuek, LOMCEaren aurkako eta hezkuntza publikoa defendatzeko egindako ikasle greba bikainek, PAHren bitartez aurrera eramandako etxe kaleratzeen aurkako borrokak, lan gatazketan langileen greba mugagabeak eta borrokak... Mobilizazio eredugarri guzti hauek, batzuk aipatzearren, borrokatzea posible dela eta irabaz daitekeela erakutsi dute. Langile klasea bere tradizio onenak berreskuratzen ari da: asanblada demokratikoak, erresistentzia kutxak, elkartasuna lortzeko mobilizazioak zabaltzea, greba mugagabeak... Garaitu daiteke eskuina, bai noski, baina tinko borrokatzen bada, mobilizazioak elkartzen badira, greba orokorrei jarraipena ematen bazaie eta egoerak eskatzen duen mailan dagoen programa bat defendatzen bada.
Langile klasea da eraldaketa sozialaren motorra
PPren, EAJren eta UPNren gobernuak etengabe saiatu dira protesta soziala kriminalizatzen komunikabideen eta errepresio polizialaren bitartez edota askatasun eta eskubide demokratikoak erasotzen dituzten legeekin. Hala ere, errepresioak ezin du borroka geratu. Aitzitik, borroken erradikalizazioak eta geroz eta gehiago diren greba mugagabeek argi uzten dute, alde batetik, langileen hainbat sektorek beren eskubideak defendatzeko amaierara arte iristeko duten determinazioa eta, bestetik, patronalaren erasokortasunaren aurrean moketazko sindikalismoaren porrota. Zeinen ikasgai izugarria beren akademietako atril erosoetatik eta egunkarietako zutabeetatik langile klasea ez zela existitzen eta, noski, ez zela subjektu iraultzailea zioten horientzat!
Gorantz doan dinamika baten aurrean gaude, bere nahitaezko gorakada eta beherakadekin, baina garatzen jarraituko duena. Hori eragingo dute PPk, EAJk eta UPNk zerrendan dauzkaten murrizketa berriek, eta baita garaipenetatik nahiz porrotetatik ateratzen diren ikasgaiek ere.
Korronte orokorra aukera iraultzaile eta sozialista bat eskala handian garatzearen aldekoa da. Honen helburua eskuineko gobernuekin amaitzea baino askoz haratago doa. Ez da nahikoa bozkatzea eta eskuina gobernuetatik kentzea, hau beharrezkoa bada ere. Beharrezkoa da instituzioetan, baina batez ere kalean, modu tinko eta kontsekuente batez langileen interesak eta kapitalismoak zapaldurik daukan gehiengo sozialarenak defendatuko dituen proiektu politikoa defendatzea.
Agerian dago langile mugimenduan eta bere erakundeetan posizio politikoen espektro zabala dagoela. Posizio erreformistenetatik eta sozialdemokraziatik gertuen daudenetatik borrokarekin eta eraldaketa sozialarekin kontsekuenteenak diren sektoreetara arte. Gure ustez, beharrezkoa da sozialismo iraultzailearen ideiak defendatzea langile mugimenduan eta honekin batera beharrezkoa da langileen erakundeek sozialismoaren aldeko borroka antolatu eta kontzientea bultzatzea.
Helburu honetan, beharrezkoa da programa sozialistaren defentsan eta langile klasearen indarrean, borroka gaitasunean eta sormenean oinarrituko den estrategia. Funtsezkoa da sindikatuek eta ezkerreko alderdiek sitema kapitalista honen logika ez onartzea; sektore finantzariaren eta monopolio handien (banku, elektrizitate, garraio, telekomunikazio...) langileen kontrol demokratikopeko nazionalizazioa defendatzea; etxe kaleratze guztien aurka eta banka handiaren jabetza diren etxebizitza multzoaren desjabetzearen alde borrokatzea, horiek alokairu sozialean ezartzeko; hezkuntzaren kontraerreforma frankistaren (LOMCE) aurkako eta osasungintzaren pribatizazioaren aurkako mobilizazioaren buruan jartzea; greba orokorrei jarraipena ematea kaleratze masiboei aurre egiteko; 35 orduko lan astea defendatzea...
Beste mota bateko gizarte bat eraiki dezakegula seinalatu behar dugu, monopolio handi batzuen, milioidun eta bankarien gutxiengoaren diktaduratik askaturik egongo dena. Gizarte sozialista honen aldeko borroka ez da asmo oneko utopia bat, gizateriaren konkistak mantentzeko presazko behar bat baizik. Hori da langileek eta gazteek Euskal Herri aske eta sozialista bat lortzeko nahi dugun eta behar dugun bidea.
Arkaitz Aparicio, Euskal Herria Sozialista-ren izenean
LABek delegatuen batzarra egin du Hauteskunde Sindikalen kanpainari hasiera emateko
Hauteskunde Sindikalen prozesuari anbizioz ekiteko delegatuen batzarra burutu du gaur LAB sindikatuak. Ekitaldia Bilboko Euskalduna Jauregian izan da eta LABeko 600 kide batu dira bertan.
Ekitaldian bi interbentzia izan dira. LABetik Ainhoa Etxaide idazkari nagusiak hartu du hitza eta Sorturen izenean Rufi Etxeberriak.
Hauteskunde sindikalen prozesua (epealdi trinkoa) abiatzear den honetan, ezinbestean, bizi dugun testuinguruari arreta ipini dio Etxaidek; egoera sozioekonomikoa, lan harremanak, eta Euskal Herrian irekia den estatusaren inguruko eztabaida izan ditu hizpide, besteak beste.
AINHOA ETXAIDEren interbentzioa
HAUTESKUNDE PROZESUAREN GARRANTZIA ETA BALIOA LABentzat
«Datorren ikasturtean buru belarri sartuko gara hauteskunde sindikalen epealdi trinkoan. Ez dute hauteskunde politikoen oihartzuna izango. Baina ez izan zalantzarik, hauteskunde hauetan gertatzen denari begira izango ditugu bai patronalean, baita gobernuetan ere. Ez dira bigarren mailako hauteskundeak.
Apustu sindikal batzuk indartuko dira, beste batzuk ahultzen diren bitartean. Aukera bat dira eztabaida sindikala suspertzeko lantokietan eta sindikalgintzaren inguruko eztabaida indartzeko kalean. Lehia nagusitu da eta batzuek kaltegarria dela esango dute. Ez gaude ados. Langile klaseak inoiz baino premiazkoagoa du egoera iraultzeko bokazioa duten proiektu eta sindikatu ereduen alde egitea, gobernuen eskutik ibili direnei bizkarra emanez.
Gure asmoa, lehenik eta behin, hauteskunde sindikalak Euskal Herriko agenda politiko eta sozialean kokatzea da. Ez delako berdina Herri eta klase bezala aurrez aurre ditugun erronkei mapa sindikal batekin edo bestearekin aurre egitea.
Nor indartu behar den guri galdetuz gero, erantzuna bistakoa da: izan landunak edo langabeak, lan produktiboan edo erreproduktiboan jardun, gure ustez LAB indartzea da euskal herriaren eta euskal langileriaren hauturik hoberena.
Zenbat eta ordezkari gehiago lortu LABek orduan eta aukera gehiago langileen eskubideak borrokatzeko. Zenbat eta LABeko militante gehiago lan munduan orduan eta aukera gehiago patronalaren gehiegikeriei aurre egiteko eta instituzioak beste politika publiko batzuk egin ditzaten borrokatzeko. Eta zalantzarik ez eduki, zenbat eta LAB gehiago, aldaketa politikoaren aldeko borroka gehiago euskal herriko sindikalgintzan.
Gure istoria laburrean hauteskundeak izan duten garrantzia ezaguna da. Langileak izan dira LABen proiektua enpresetan aurrera eraman dutenak eta Euskal Herriko mapa sindikalaren erdian jarri gaituztenak.
Hauetan ez dugu joera mantentzera mugatu nahi: sindikatuaren ibilbidean fase berria ireki nahi dugu. Euskal sindikalgintza eraberritu behar dela pentsatzen dugulako, eta horretarako LAB sendo bat behar dugu. Eredu eta estrategia sindikalaren inguruko gogoeta sakona egin behar dugu; langile bezala, herri bezala, eta sindikatu abertzale eta borrokalari bezala. Beharrezkoa dugu egoera berriei aurre egiteko eta gure borroka egoera berrietan egiteko. Sakoneko ariketa politikoa da eta hauteskunde hauetatik aterako den mapa erabakigarria izango da urrats hori behingoz emateko.
Gogoratuko duzuenez, 1995eko hauteskundeetan %15a lortu genuen, “sindicato mas representativo” izatea lortu genuen eta horrek mapa sindikala aldatu zuen. Sindikalgintza hiruren arteko kontua izatetik laukoa izatera pasa zen. Gaur arteko bidearekin gure posizioa eta papera indartu dugu, pisua eta erreferentzialtasuna lortu dugu. Eta bada garaia mapa berriro astintzeko.
Momentua da bi bloke eta lau sindikatuetako mapatik gehiengo sindikalaren mapara jauzia egiteko. Sindikalgintza abertzalea hegemonikoa egiteko garaiak dira eta hori da bultzatu nahi duguna: gehiengo sindikal zabal eta sendo bat. Eta LAB sendo, gehiengo horren parte izateko eta, zergatik ez, erabakigarriak izateko gehiengo horren osaketan eta bilakaeran.
Lo que está en juego es el mapa sindical con el que abordaremos los grandes retos que tenemos como Pueblo y como Clase. Y tenemos un gran reto tambien como movimiento sindical. El sindicalismo vasco se tiene que renovar, hay que abordar el debate de modelo sindical si queremos ser capaces de enfrentarnos a los nuevos retos que ya estamos viendo; y si queremos seguir luchando por nuestras reivindicaciones en condiciones nuevas, mucho mas adversas y complicadas para la clase trabajadora.
Mayoría sindical vasca si o no; con qué fuerza; con qué estrategia. Construimos una gran alianza sindical, social y política entre los sindicatos vascos o seguimos a lo que estamos cada uno. Son incognitas que están por resolver y se deben resolver los próximos años. Las elecciones serán determinantes en estos debates, sabemos que es así y así las queremos abordar.
El Primero de Mayo fijamos posición: hay que dar un nuevo impulso al camino emprendido en el 2008. Para eso necesitamos acuerdos sociales amplios y alianzas sindicales solidas. La posicion de LAB es clara y es sincera. El llamamiento a los y las trabajadores es tambien muy claro: ¡la garantía para avanzar en esa direccion es LAB!
Sobra decir que vivimos en época de grandes cambios. En un cambio de epoca podemos decir ya. La estamos abordando desde una posición básica: disputar el poder. Nuestro futuro se está determando ahora y la clave es quién decide. Quién decide, cómo lo hace y dónde lo hace. Esa es la principal batalla y el mapa sindical determina. No es lo mismo un mapa que otro para enfrentarse a lo que pasa.
Vosotros y vosotras lo sabéis mejor que nadie, en las empresas es la clave. Hay más lucha, hay más defensa del empleo donde mayor es la presencia de LAB. Somos el sindicato que más se moviliza. Y los que más movilizamos.
Esto es algo que no solemos reivindicar; y sinceramente, creo que hacemos bien porque no es nuestro estilo decir que somos los mejores. Eso no es una oferta. No sé si lo somos, pero sé que no aspiramos a ello. Aspiramos a cambiar Euskal Herria, luchamos para transformar la situacion de la clase trabajadora en Euskal Herria y para ayudar a cambiarla tambien en el resto de Pueblos. Y eso no se se hace desde la prepotencia. Eso se hace con mucha militancia y mucha acción sindical. ¡Eso sí es una oferta sindical! Esa es nuestra oferta.
No es casualidad que sea LAB el que más crece desde la imposición de la reforma laboral. Hace un año estábamos negociando un acuerdo interprofesional para dar cobertura a los convenios y proteger nuestro derecho a la negociación colectiva. Un acuerdo que no le daba la vuelta a la reforma pero limitaba sus efectos y era un buen punto de partida para construir una alternativa real. El acuerdo no se firmó porque Confebask le dijo que no al Lehendakari; pero nosotros y nosotras no tenemos ninguna duda: ha sido la vez que más cerca hemos estado de una acuerdo que condicionaba y ponía trabas reales a las pretensiones patronales.
Deslegitimamos la posición de la patronal y metimos la negociacion colectiva en la agenda política e institucional. Llevamos la confrontacion hasta el ámbito institucional, movimos posiciones, sumamos fuerzas en nuestra propuesta, elevamos la presión y forzamos una negociacion. Eso es LAB. Esa es nuestra mejor campaña. Lo hicimos para un acuerdo interprofesional, lo hacemos para defender convenios tanto de empresa como de sector.
Un sindicato con propuesta. Así queremos abordar estas elecciones porque es nuestra mejor carta de presentación. Una carta que se corresponde con nuestra práctica sindical diaria, una carta avalada por todo un recorrido. Ninguna protesta sin propuesta. Rafa no se cansaba de repetirnos este lema y lo haría hoy si estuviera donde tenía que estar, aquí entre nosotros y nosotras.
LABen ESKAINTZAIkusten duzue, hauteskundeetan gure lerro eta jarrera sindikalak berrestuz aurkezten gara. Hobetzeko konpromisoarekin, gure estrategia sindikalean sakontzeko asmoarekin; baina ikuspegian asmatzen dugula pentsatuz. Gure ustez egoerak eskatzen du gertatzen ari dena gogor salatzea. Zorrotzak izan behar gara langileen egoera eta atzean dauden arrazoiak aztertzen ditugunean.
Guztiz kritikoak izan behar gara eta indarrak bildu behar ditugu jarrera kritikoan. Jendea atera behar dugu botere ekonomikoaren logikatik, geroz eta jende gehiago izan behar gara arazoa ez dela ekonomikoa pentsatzen dugunak, arazoa guztiz politikoa dela ulertzen dugunak eta beraz konponbidea daukala aldarrikatzen dugunak.
Kritikatu, salatu eta alternatiba dagoela aldarrikatu. Lantokietan eta lantokietatik kanpo. Herrian, eragile sozialekin, eta langileengana zuzenean joz. Eskuz esku.
Indarrak bildu behar ditugu gure irakurketaren inguruan, eta INDAR HORIEK ALTERNATIBAREN ERAIKUNTZARA BIDERATU BEHAR DITUGU.
Eta alternatiba badago, gure ustez, bat eta bakarra da: EUSKAL HERRIA ERAIKITZEA, LIBRE ETA DEMOKRATIKOKI, HERRIA OSATZEN DUGUN LANGILEEN INTERESEN GAINEAN. Eta gehiago, badago ere alternatiba hori eraikitzera eramago gaituen prozesua martxan. Hori ere aldarrikatu nahi dugu LABetik.
Hau da eta izan behar du LABen ikurri hauteskunde sindikaletan, langileak gure sindikatura batu nahi ditugu. Indarrak LABen bildu nahi ditugu. Baina LAB tresna dela pentsatuz beti eta indar horiek alternatibaren mesedetan kokatzeko asmoarekin. Batzen ditugun indarrak alternatibaren zerbitzura jartzea da gure konpromisoa. LABen indarrak bildu bai, LABentzat? Ez, EUSKAL HERRIAK BEHAR DITUEN ALDAKETA POLITIKO ETA SOZIALAK EKARRIKO DITUEN PROZESUARENTZAT NAHI DITUGU GUK INDAR HORIEK.
LAB BOZKATU ALDAKETA POLITIKO ETA SOZIALAREN PROZESUA INDARTZEKO
Hauteskundeetan buru belarri gaudela sartuko gara kurtso berrian, baina begietako bat egoera politikoan dugula egingo dugu sarrera. Egoera oso mugitua dagoela bukatzen dugu kurtsoa eta hitzordu garrantzitsuekin hasiko dugu: estatus politiko berriaren eztabaida EAEn, ziklo politikoa berri bat irekitzeko atarian Nafarroan, instituzionalizazioaren eztabaida pil-pilean Ipar Euskal Herrian. Galdeketa Catalunyan, erreferenduma Eskozian.
Aldaketaren eztabaida mahai gainean dago. Aldaketa emango da. Eta posizio guztiak mugitzen ari dira. Espainiarrek erregea aldatu dute, zertarako? Iraultza demokratiko bat burutzeko ez behintzat. Euskal Herrian edo Catalunyan burutzen ari garen prozesuak geldiarazteko, bai, ez gara oso urrun ibiliko horrela pentsatuz gero.
Iraultza demokratikoa hemen egin behar dugu, gure kabuz, gure bidea hartuz. Giltza: gure erabakiak hartzeko eskubidea, hitza herriari ematea. Hitza hartzea eta gu izatea.
Eta baldintzak inoiz ez bezalakoak dira: gehiengo zabala EAEko Parlamentuan, aldaketak eskatzen dituen gehiengo mobilizatu bat Nafarroan, gehiengo politiko eta sozial bat instituzio propioa eta ahalmen politikoak exigitzen dituenak Ipar Euskal Herrian, sindikalgintza abertzalearen nagusitasuna lan munduan eta akordio sozial zabala eragileekin....
Mobilizazio soziala behar beharrezkoa da, noski baietz. Baina ez ditzagun gure erantzukizunak mobilizazio sozialean hurtu. Baldintza hauekin erabakitzeko eskubidearen borroka irabaztea euskal eragile politiko eta sindikalen eskutan dago. Mobilizazio soziala bai, noski. Eragileon konpromiso politikoak ere bai!
Erronka handiak ditugu esku artean. Anbizioz heldu behar diogu hauteskunde sindikalen prozesuari. Proposamenak ditugu, iniziatibak ez zaizkigu falta. Badugu programa oso bat, lantokiz lantoki ezagutarazi eta konpartitu beharrekoa. Eta sindikatu batentzat garrantzitsuena dena ere badugu: gure militantzia. Jarrai dezagun lanean, gora LAB!! »
Hauteskunde sindikalen prozesua (epealdi trinkoa) abiatzear den honetan, ezinbestean, bizi dugun testuinguruari arreta ipini dio Etxaidek; egoera sozioekonomikoa, lan harremanak, eta Euskal Herrian irekia den estatusaren inguruko eztabaida izan ditu hizpide, besteak beste.
AINHOA ETXAIDEren interbentzioa
HAUTESKUNDE PROZESUAREN GARRANTZIA ETA BALIOA LABentzat
«Datorren ikasturtean buru belarri sartuko gara hauteskunde sindikalen epealdi trinkoan. Ez dute hauteskunde politikoen oihartzuna izango. Baina ez izan zalantzarik, hauteskunde hauetan gertatzen denari begira izango ditugu bai patronalean, baita gobernuetan ere. Ez dira bigarren mailako hauteskundeak.
Apustu sindikal batzuk indartuko dira, beste batzuk ahultzen diren bitartean. Aukera bat dira eztabaida sindikala suspertzeko lantokietan eta sindikalgintzaren inguruko eztabaida indartzeko kalean. Lehia nagusitu da eta batzuek kaltegarria dela esango dute. Ez gaude ados. Langile klaseak inoiz baino premiazkoagoa du egoera iraultzeko bokazioa duten proiektu eta sindikatu ereduen alde egitea, gobernuen eskutik ibili direnei bizkarra emanez.
Gure asmoa, lehenik eta behin, hauteskunde sindikalak Euskal Herriko agenda politiko eta sozialean kokatzea da. Ez delako berdina Herri eta klase bezala aurrez aurre ditugun erronkei mapa sindikal batekin edo bestearekin aurre egitea.
Nor indartu behar den guri galdetuz gero, erantzuna bistakoa da: izan landunak edo langabeak, lan produktiboan edo erreproduktiboan jardun, gure ustez LAB indartzea da euskal herriaren eta euskal langileriaren hauturik hoberena.
Zenbat eta ordezkari gehiago lortu LABek orduan eta aukera gehiago langileen eskubideak borrokatzeko. Zenbat eta LABeko militante gehiago lan munduan orduan eta aukera gehiago patronalaren gehiegikeriei aurre egiteko eta instituzioak beste politika publiko batzuk egin ditzaten borrokatzeko. Eta zalantzarik ez eduki, zenbat eta LAB gehiago, aldaketa politikoaren aldeko borroka gehiago euskal herriko sindikalgintzan.
Gure istoria laburrean hauteskundeak izan duten garrantzia ezaguna da. Langileak izan dira LABen proiektua enpresetan aurrera eraman dutenak eta Euskal Herriko mapa sindikalaren erdian jarri gaituztenak.
Hauetan ez dugu joera mantentzera mugatu nahi: sindikatuaren ibilbidean fase berria ireki nahi dugu. Euskal sindikalgintza eraberritu behar dela pentsatzen dugulako, eta horretarako LAB sendo bat behar dugu. Eredu eta estrategia sindikalaren inguruko gogoeta sakona egin behar dugu; langile bezala, herri bezala, eta sindikatu abertzale eta borrokalari bezala. Beharrezkoa dugu egoera berriei aurre egiteko eta gure borroka egoera berrietan egiteko. Sakoneko ariketa politikoa da eta hauteskunde hauetatik aterako den mapa erabakigarria izango da urrats hori behingoz emateko.
Gogoratuko duzuenez, 1995eko hauteskundeetan %15a lortu genuen, “sindicato mas representativo” izatea lortu genuen eta horrek mapa sindikala aldatu zuen. Sindikalgintza hiruren arteko kontua izatetik laukoa izatera pasa zen. Gaur arteko bidearekin gure posizioa eta papera indartu dugu, pisua eta erreferentzialtasuna lortu dugu. Eta bada garaia mapa berriro astintzeko.
Momentua da bi bloke eta lau sindikatuetako mapatik gehiengo sindikalaren mapara jauzia egiteko. Sindikalgintza abertzalea hegemonikoa egiteko garaiak dira eta hori da bultzatu nahi duguna: gehiengo sindikal zabal eta sendo bat. Eta LAB sendo, gehiengo horren parte izateko eta, zergatik ez, erabakigarriak izateko gehiengo horren osaketan eta bilakaeran.
Lo que está en juego es el mapa sindical con el que abordaremos los grandes retos que tenemos como Pueblo y como Clase. Y tenemos un gran reto tambien como movimiento sindical. El sindicalismo vasco se tiene que renovar, hay que abordar el debate de modelo sindical si queremos ser capaces de enfrentarnos a los nuevos retos que ya estamos viendo; y si queremos seguir luchando por nuestras reivindicaciones en condiciones nuevas, mucho mas adversas y complicadas para la clase trabajadora.
Mayoría sindical vasca si o no; con qué fuerza; con qué estrategia. Construimos una gran alianza sindical, social y política entre los sindicatos vascos o seguimos a lo que estamos cada uno. Son incognitas que están por resolver y se deben resolver los próximos años. Las elecciones serán determinantes en estos debates, sabemos que es así y así las queremos abordar.
El Primero de Mayo fijamos posición: hay que dar un nuevo impulso al camino emprendido en el 2008. Para eso necesitamos acuerdos sociales amplios y alianzas sindicales solidas. La posicion de LAB es clara y es sincera. El llamamiento a los y las trabajadores es tambien muy claro: ¡la garantía para avanzar en esa direccion es LAB!
Sobra decir que vivimos en época de grandes cambios. En un cambio de epoca podemos decir ya. La estamos abordando desde una posición básica: disputar el poder. Nuestro futuro se está determando ahora y la clave es quién decide. Quién decide, cómo lo hace y dónde lo hace. Esa es la principal batalla y el mapa sindical determina. No es lo mismo un mapa que otro para enfrentarse a lo que pasa.
Vosotros y vosotras lo sabéis mejor que nadie, en las empresas es la clave. Hay más lucha, hay más defensa del empleo donde mayor es la presencia de LAB. Somos el sindicato que más se moviliza. Y los que más movilizamos.
Esto es algo que no solemos reivindicar; y sinceramente, creo que hacemos bien porque no es nuestro estilo decir que somos los mejores. Eso no es una oferta. No sé si lo somos, pero sé que no aspiramos a ello. Aspiramos a cambiar Euskal Herria, luchamos para transformar la situacion de la clase trabajadora en Euskal Herria y para ayudar a cambiarla tambien en el resto de Pueblos. Y eso no se se hace desde la prepotencia. Eso se hace con mucha militancia y mucha acción sindical. ¡Eso sí es una oferta sindical! Esa es nuestra oferta.
No es casualidad que sea LAB el que más crece desde la imposición de la reforma laboral. Hace un año estábamos negociando un acuerdo interprofesional para dar cobertura a los convenios y proteger nuestro derecho a la negociación colectiva. Un acuerdo que no le daba la vuelta a la reforma pero limitaba sus efectos y era un buen punto de partida para construir una alternativa real. El acuerdo no se firmó porque Confebask le dijo que no al Lehendakari; pero nosotros y nosotras no tenemos ninguna duda: ha sido la vez que más cerca hemos estado de una acuerdo que condicionaba y ponía trabas reales a las pretensiones patronales.
Deslegitimamos la posición de la patronal y metimos la negociacion colectiva en la agenda política e institucional. Llevamos la confrontacion hasta el ámbito institucional, movimos posiciones, sumamos fuerzas en nuestra propuesta, elevamos la presión y forzamos una negociacion. Eso es LAB. Esa es nuestra mejor campaña. Lo hicimos para un acuerdo interprofesional, lo hacemos para defender convenios tanto de empresa como de sector.
Un sindicato con propuesta. Así queremos abordar estas elecciones porque es nuestra mejor carta de presentación. Una carta que se corresponde con nuestra práctica sindical diaria, una carta avalada por todo un recorrido. Ninguna protesta sin propuesta. Rafa no se cansaba de repetirnos este lema y lo haría hoy si estuviera donde tenía que estar, aquí entre nosotros y nosotras.
LABen ESKAINTZAIkusten duzue, hauteskundeetan gure lerro eta jarrera sindikalak berrestuz aurkezten gara. Hobetzeko konpromisoarekin, gure estrategia sindikalean sakontzeko asmoarekin; baina ikuspegian asmatzen dugula pentsatuz. Gure ustez egoerak eskatzen du gertatzen ari dena gogor salatzea. Zorrotzak izan behar gara langileen egoera eta atzean dauden arrazoiak aztertzen ditugunean.
Guztiz kritikoak izan behar gara eta indarrak bildu behar ditugu jarrera kritikoan. Jendea atera behar dugu botere ekonomikoaren logikatik, geroz eta jende gehiago izan behar gara arazoa ez dela ekonomikoa pentsatzen dugunak, arazoa guztiz politikoa dela ulertzen dugunak eta beraz konponbidea daukala aldarrikatzen dugunak.
Kritikatu, salatu eta alternatiba dagoela aldarrikatu. Lantokietan eta lantokietatik kanpo. Herrian, eragile sozialekin, eta langileengana zuzenean joz. Eskuz esku.
Indarrak bildu behar ditugu gure irakurketaren inguruan, eta INDAR HORIEK ALTERNATIBAREN ERAIKUNTZARA BIDERATU BEHAR DITUGU.
Eta alternatiba badago, gure ustez, bat eta bakarra da: EUSKAL HERRIA ERAIKITZEA, LIBRE ETA DEMOKRATIKOKI, HERRIA OSATZEN DUGUN LANGILEEN INTERESEN GAINEAN. Eta gehiago, badago ere alternatiba hori eraikitzera eramago gaituen prozesua martxan. Hori ere aldarrikatu nahi dugu LABetik.
Hau da eta izan behar du LABen ikurri hauteskunde sindikaletan, langileak gure sindikatura batu nahi ditugu. Indarrak LABen bildu nahi ditugu. Baina LAB tresna dela pentsatuz beti eta indar horiek alternatibaren mesedetan kokatzeko asmoarekin. Batzen ditugun indarrak alternatibaren zerbitzura jartzea da gure konpromisoa. LABen indarrak bildu bai, LABentzat? Ez, EUSKAL HERRIAK BEHAR DITUEN ALDAKETA POLITIKO ETA SOZIALAK EKARRIKO DITUEN PROZESUARENTZAT NAHI DITUGU GUK INDAR HORIEK.
LAB BOZKATU ALDAKETA POLITIKO ETA SOZIALAREN PROZESUA INDARTZEKO
Hauteskundeetan buru belarri gaudela sartuko gara kurtso berrian, baina begietako bat egoera politikoan dugula egingo dugu sarrera. Egoera oso mugitua dagoela bukatzen dugu kurtsoa eta hitzordu garrantzitsuekin hasiko dugu: estatus politiko berriaren eztabaida EAEn, ziklo politikoa berri bat irekitzeko atarian Nafarroan, instituzionalizazioaren eztabaida pil-pilean Ipar Euskal Herrian. Galdeketa Catalunyan, erreferenduma Eskozian.
Aldaketaren eztabaida mahai gainean dago. Aldaketa emango da. Eta posizio guztiak mugitzen ari dira. Espainiarrek erregea aldatu dute, zertarako? Iraultza demokratiko bat burutzeko ez behintzat. Euskal Herrian edo Catalunyan burutzen ari garen prozesuak geldiarazteko, bai, ez gara oso urrun ibiliko horrela pentsatuz gero.
Iraultza demokratikoa hemen egin behar dugu, gure kabuz, gure bidea hartuz. Giltza: gure erabakiak hartzeko eskubidea, hitza herriari ematea. Hitza hartzea eta gu izatea.
Eta baldintzak inoiz ez bezalakoak dira: gehiengo zabala EAEko Parlamentuan, aldaketak eskatzen dituen gehiengo mobilizatu bat Nafarroan, gehiengo politiko eta sozial bat instituzio propioa eta ahalmen politikoak exigitzen dituenak Ipar Euskal Herrian, sindikalgintza abertzalearen nagusitasuna lan munduan eta akordio sozial zabala eragileekin....
Mobilizazio soziala behar beharrezkoa da, noski baietz. Baina ez ditzagun gure erantzukizunak mobilizazio sozialean hurtu. Baldintza hauekin erabakitzeko eskubidearen borroka irabaztea euskal eragile politiko eta sindikalen eskutan dago. Mobilizazio soziala bai, noski. Eragileon konpromiso politikoak ere bai!
Erronka handiak ditugu esku artean. Anbizioz heldu behar diogu hauteskunde sindikalen prozesuari. Proposamenak ditugu, iniziatibak ez zaizkigu falta. Badugu programa oso bat, lantokiz lantoki ezagutarazi eta konpartitu beharrekoa. Eta sindikatu batentzat garrantzitsuena dena ere badugu: gure militantzia. Jarrai dezagun lanean, gora LAB!! »
16 jun 2014
Marx ha vuelto
El pasado 1 de mayo tuvo lugar el lanzamiento de “Marx ha vuelto”, una miniserie de ficción en cuatro capítulos, basada en el Manifiesto Comunista.
Entre el amplio grupo de trabajo implicado en esta realización,
elegimos el día emblemático de la lucha de los trabajadores a nivel
mundial para el lanzamiento, una gran fecha
para hablar de Karl Marx. Tras la publicación online, el video saltó a
distintos sitios de la izquierda, blogs político-culturales y
especialmente miles de usuarios de Facebook (que crecen hora a hora) y
comparten el video. El primer capítulo suma miles de seguidores por las
redes sociales. Con subtítulos en inglés y francés (y próximamente en
otros idiomas), los comentarios y felicitaciones llegan desde distintos
lugares del mundo. Aunque sea una historia con “mucho de Argentina”,
Marx la hace automáticamente internacional, no podía ser de otra manera.
para hablar de Karl Marx. Tras la publicación online, el video saltó a
distintos sitios de la izquierda, blogs político-culturales y
especialmente miles de usuarios de Facebook (que crecen hora a hora) y
comparten el video. El primer capítulo suma miles de seguidores por las
redes sociales. Con subtítulos en inglés y francés (y próximamente en
otros idiomas), los comentarios y felicitaciones llegan desde distintos
lugares del mundo. Aunque sea una historia con “mucho de Argentina”,
Marx la hace automáticamente internacional, no podía ser de otra manera.
Kutxabanken pribatizazioaren aurkako giza-katea egin dute eragile sozial eta sindikalek Bilbon
Finantza sistema publiko baten alde
eta Kutxabanken pribatizazioaren aurkako manifestua sinatzen duten
Euskal Herriko eragile sozial eta sindikalek Sabin Etxearen aurrean
hasi, eta Gran Vian, Kutxabankek aurrean amaituko den giza-katea burutu
dute gaur. Bide batez, datorren ekainaren 21ean Kutxabanken
pribatizazioaren aurka Bilbon izango den manifestazioan parte hartzeko deia luzatu dute.
Finantza sistema publiko baten alde eta Kutxabanken pribatizazioaren aurkako manifestua sinatzen duten erakundeen irakurketa
Gaur gaurkoz BBK eta Vitaleko batzarrak ez daude oraindik deituak, baina ditugun informazio kontrastatuen arabera, esan dezakegu Kutxak Fundazio Bankario bilakatzeko hartu nahi den erabakia Kutxabankek etorkizuna argitu gabe hartu nahi dela. Gure iritziz hori oso larria da, finantza erakundearen pribatizazioarekin amaitzen den nobelaren kapitulu berri bat osatzea baitakar.
EAJk borondatea azaldu digu gutxienez BBK hilabete honetan, ekainean, Fundazio Bankario bihur dadin. Eta onartu zaigu ere, ez dagoela inolako legezko obligaziorik hilabete honetan egin behar izateko, beraz, horrekin ondorioztatu dezakegu “egintza burutu” politikan aurrera egin nahi dela.
Sortutako eztabaida soziala galarazi nahi duen erabakia da eta pribatizazioaren aurkako mobilizazioak geldiaraztea ere badu helburu.
Finantza sistema publiko baten alde eta Kutxabanken pribatizazioaren aurkako manifestua sinatzen dugun erakundeek dei egiten dugu ekainaren 11n goizeko 10.30etan Bilboko Albia lorategietan, Sabin Etxearen aurrean hasi, eta Gran Vian, Kutxabankek aurrean amaituko den giza-katean parte hartzera.
Amaitzeko, datorren ekainaren 21ean, Bilboko kaleetan egingo den manifestazio nazionalean parte hartzeak duen garrantzia gogoratu nahi dugu. Ziur gaude borroka hau irabazi daitekeela eta guztion babesarekin lortuko dugula.
Gaur gaurkoz BBK eta Vitaleko batzarrak ez daude oraindik deituak, baina ditugun informazio kontrastatuen arabera, esan dezakegu Kutxak Fundazio Bankario bilakatzeko hartu nahi den erabakia Kutxabankek etorkizuna argitu gabe hartu nahi dela. Gure iritziz hori oso larria da, finantza erakundearen pribatizazioarekin amaitzen den nobelaren kapitulu berri bat osatzea baitakar.
EAJk borondatea azaldu digu gutxienez BBK hilabete honetan, ekainean, Fundazio Bankario bihur dadin. Eta onartu zaigu ere, ez dagoela inolako legezko obligaziorik hilabete honetan egin behar izateko, beraz, horrekin ondorioztatu dezakegu “egintza burutu” politikan aurrera egin nahi dela.
Sortutako eztabaida soziala galarazi nahi duen erabakia da eta pribatizazioaren aurkako mobilizazioak geldiaraztea ere badu helburu.
Finantza sistema publiko baten alde eta Kutxabanken pribatizazioaren aurkako manifestua sinatzen dugun erakundeek dei egiten dugu ekainaren 11n goizeko 10.30etan Bilboko Albia lorategietan, Sabin Etxearen aurrean hasi, eta Gran Vian, Kutxabankek aurrean amaituko den giza-katean parte hartzera.
Amaitzeko, datorren ekainaren 21ean, Bilboko kaleetan egingo den manifestazio nazionalean parte hartzeak duen garrantzia gogoratu nahi dugu. Ziur gaude borroka hau irabazi daitekeela eta guztion babesarekin lortuko dugula.
"Guk LABekin bat" egitea euskal langileok behar dugun alternatibaren eraikuntzan aurrera urratsa ematea da
LAB hauteskunde sindikalen
prozesuari anbizioz ekiteko prest da. Prozesuaren atarian gaudenean
kanpainaren aurkezpen publikoa egin du gaur Bilbon sindikatuak.
Ordezkaritza sindikalaren egungo argazkitik abiatuta, LABen erronkak,
kanpainaren nondik norakoak eta prozesuaren beraren garrantzia izan dute
hizpide LABeko kideek. Ekainaren 19an delegatuekin ekitaldia burutuko
da Euskaldunan.
AInhoa Etxaide idazkari nagusiak, Sonia Gonzalez komunikazio idazkarak eta Gorka Berasategi hausteskunde sindikaletako arduradunak LABek atarian diren hauteskunde sindikaletan lehiatzeko sindikatuak prestatutako kanpaina aurkeztu dute gaur medioen aurrean.
"Guk LABekin bat" lelopean sindikatua enplegua eta gazlite guztion eskubideak defendatzeko, pobrezia eta langabeziaren aurka egiteko eta Euskal Herrira aldaketa politiko eta soziala ekartzeko alternatiba bezala aurkeztu da.
Kanpainari hasiera emateko eta hauteskunde sindikaletarako motorrak berotzeko, datorren ekainaren 19an LABeko delegatuak Euskaldunan izango den ekitaldi batera daude deituak.
HAUTESKUNDE SINDIKALEN GARRANTZIA
Ainhoa Etxaidek hauteskundeen epealdi trinkora LAB indartsu iristen dela adierazi du, eta momentu honetan eztabaida sindikala markatzen duena LAB dela gaineratu du. Eman diren aldaketa kuantitatiboen aurrean agenda propioa eta konfrontazioan oinarritutako eredu sindikala indartzen ari dela esan du Etxaidek, eta egun lehian diren bi estrategia sindikalak ELA eta LABen artekoa direla gehitu du.
LABek helburu bezala hauteskunde hauetan bigarren indarra izatera pasatzea bilatzen du, modu honetan ELA eta LABen arteko aliantzaren bidez Euskal Herria haintzat hartzen duen eta eredu berri bat eraikitzeko bide propioa egin nahi duen sindikalgintzari hegemonia emanez.
Lan honetan LAB eredu sozial berria eraikitzeko prozesu soberanista bultzatuko den sindikatu independentista bezala aurkezten da. Alternatiben inguruan akordio sozial eta politikoak eraikitzeko prest dagoena eta eskaintzak egiteko gaitasuna eta akordioetara iristeko prestutasuna duena. Modu berean, Etxaidek LAB, gaurdaino bezala, patronalaren asmoei aurre egiteko eta politikak aldatzera behartzeko borrokan izango dela esan du.
LABen lehentasuna langileon egoera hobetzea izango dela adierazi dute LABeko kideek eta helburutzat Euskal Herria eta euskal langileok behar dugun alternatibaren eraikuntzan aurrera urratsa ematea. Gatazka konpontzea, ukazioa eta zatiketa gainditzea, eta alternatiba eraikitzeko eskubidea eskutan langileon Euskal Herria eraikitzea.
Langileei hauteskunde hauei begira proposamen bat luzatu die LABek: borroka honetan inplikatzea eta konpromisoak hartzea LABen alde eginez eta LABen antolatuta borrokatzeko urratsa ematen dutenei babesa ematea.
Negoziazio kolektiboaren defentsan ADEGIren egoitza okupatu du LABek
Gaur goizean, LABeko 30 kide inguru
ADEGI patronalaren Donostiako egoitzan sartu dira negoziazio kolektiboa
bloketu eta bahitzeko duten erabakia salatzera. LABek ekimen honekin
sektoreko hitzarmenak negoziatu bitartean borrokan jarraituko duela eta
bere posiziotik ez dela mugituko adierazi nahi izan du. ADEGIren deiari
jarraituz Ertzantza bertan zeudenak desalojatzera hurbildu da, banan
banan atera dituztelarik bertatik.
ARGAZKIAK
14.06.10
LAB ocupa la sede de ADEGI en defensa de la negociación colectiva y para denunciar la actitud de la patronal
LABek elkarretatzea burutu du SEAren aurrean Metalgintzako Hitzarmen blindatuaren alde
FVEM Bizkaiko metalgintzako patronalak aurkeztutako proposamena ezagutu ostean, LABen balorazioa
14.06.09
Gipuzkoako metalgintzako bileraren LABen balorazioa
LABen irakurketa
Gaur goizean LABeko kide batzuk Adegiren egoitzara sartu dira eta protesta egin dute bertan, ondorengo mezu hau helarazteko:
LAB Adegira joan da beste behin ere negoziazio kolektiboa blokeatu eta bahitzeko duten erabakia salatzera. Atzo Gipuzkoako metalgintzako mahaian izan zuen jarrera, mahai guztietan errepikatzen ari dena, onartezina da. Langileek negoziazio kolektiborako duten eskubidea ez da eztabaida juridikoa, borondate politiko kontua da eta atzo berriro ere os argi erakutsi zuten ez dutela negoziatzeko inolako borondate eta asmorik.
Gaurkoan Adegiren egoitza barrura sartu gara, irudikatzeko borrokan jarraituko dugula sektoreko hitzarmenak negoziatu bitartean.
Adegik berriro ere elkarrizketa eta akordioaren bideari uko egin eta Ertzantza deitu du eta barruan zeuden LABeko kideak Ertzantzak atera ditu banan banan. Beste behin ere ez dute inolako asmorik erakutsi egoerari irtenbide bat bilatzeko.
CONFEBASKek ordezkatzen duen patronalak, eta konkretuki Adegik, gero eta zilegitasun sozial gutxiago dute. Ez dute enpresarien gehiengoa ordezkatzen, ez dituzte enpresa txiki eta ertainez osatua dagoen ekonomia errealaren interesak babesten. Eta inoiz neurtua izan ez den baina negoziazio mahaietan gehiengoa ematen dien ordezkaritzaz baliatzen dira hitzarmenak blokeatzeko.
Enpresaz enpresa patronalaren estrategia pitzatzen ari gara LABetik. Enpresako akordioak lortzen ari gara eta hori positiboki baloratzen badugu ere, LAB moduan oso argi dugu bertako langile guztiek negoziazio kolektiborako eskubidea bermatua izan dezaten, sektoreko hitzarmenen alde borrokatzen jarraitu behar dugula enpresatan eta kalean.
Negoziazio kolektiboaren blokeoa ez da arazo laboral soila, arazo politikoa da eta horregatik eskatu dugu Eusko Jaurlaritzaren inplikazioa guzti honetan. CONFEBASK–ADEGIren blokeo jarrera ez litzateke posible izango, hauengandik babes politikoa jasoko ez balute.
Bada garaia behingoz, Jaurlaritzak hitzarmenak desblokeoatzeko iniziatiba politikoa har dezan, arazoari behingoz aurre egin diezaion eta mantentzen duen ekidistantzia hori apurtu dezan, erantzunkizunak dauden lekuan kokatuz, CONFEBASKen alegia.
Gaur goizean LABeko kide batzuk Adegiren egoitzara sartu dira eta protesta egin dute bertan, ondorengo mezu hau helarazteko:
LAB Adegira joan da beste behin ere negoziazio kolektiboa blokeatu eta bahitzeko duten erabakia salatzera. Atzo Gipuzkoako metalgintzako mahaian izan zuen jarrera, mahai guztietan errepikatzen ari dena, onartezina da. Langileek negoziazio kolektiborako duten eskubidea ez da eztabaida juridikoa, borondate politiko kontua da eta atzo berriro ere os argi erakutsi zuten ez dutela negoziatzeko inolako borondate eta asmorik.
Gaurkoan Adegiren egoitza barrura sartu gara, irudikatzeko borrokan jarraituko dugula sektoreko hitzarmenak negoziatu bitartean.
Adegik berriro ere elkarrizketa eta akordioaren bideari uko egin eta Ertzantza deitu du eta barruan zeuden LABeko kideak Ertzantzak atera ditu banan banan. Beste behin ere ez dute inolako asmorik erakutsi egoerari irtenbide bat bilatzeko.
CONFEBASKek ordezkatzen duen patronalak, eta konkretuki Adegik, gero eta zilegitasun sozial gutxiago dute. Ez dute enpresarien gehiengoa ordezkatzen, ez dituzte enpresa txiki eta ertainez osatua dagoen ekonomia errealaren interesak babesten. Eta inoiz neurtua izan ez den baina negoziazio mahaietan gehiengoa ematen dien ordezkaritzaz baliatzen dira hitzarmenak blokeatzeko.
Enpresaz enpresa patronalaren estrategia pitzatzen ari gara LABetik. Enpresako akordioak lortzen ari gara eta hori positiboki baloratzen badugu ere, LAB moduan oso argi dugu bertako langile guztiek negoziazio kolektiborako eskubidea bermatua izan dezaten, sektoreko hitzarmenen alde borrokatzen jarraitu behar dugula enpresatan eta kalean.
Negoziazio kolektiboaren blokeoa ez da arazo laboral soila, arazo politikoa da eta horregatik eskatu dugu Eusko Jaurlaritzaren inplikazioa guzti honetan. CONFEBASK–ADEGIren blokeo jarrera ez litzateke posible izango, hauengandik babes politikoa jasoko ez balute.
Bada garaia behingoz, Jaurlaritzak hitzarmenak desblokeoatzeko iniziatiba politikoa har dezan, arazoari behingoz aurre egin diezaion eta mantentzen duen ekidistantzia hori apurtu dezan, erantzunkizunak dauden lekuan kokatuz, CONFEBASKen alegia.
ARGAZKIAK
14.06.10
LAB ocupa la sede de ADEGI en defensa de la negociación colectiva y para denunciar la actitud de la patronal
LABek elkarretatzea burutu du SEAren aurrean Metalgintzako Hitzarmen blindatuaren alde
FVEM Bizkaiko metalgintzako patronalak aurkeztutako proposamena ezagutu ostean, LABen balorazioa
14.06.09
Gipuzkoako metalgintzako bileraren LABen balorazioa
